องค์กรที่นำโดยประชากรหลักของไทยให้ความหวังสำหรับการจัดหาเงินทุนด้านเอชไอวีที่ยั่งยืน
เมื่อเงินทุนด้านเอชไอวีระหว่างประเทศลดลง องค์กรของไทยจึงต้องหาเงินทุนก้อนใหม่ในประเทศและพัฒนากิจการเพื่อสังคม
แปลจากข่าวของ https://www.aidsmap.com/news/aug-2023/thai-key-population-led-organisations-give-hope-sustainable-hiv-financing?fbclid=IwAR29DtzgMGJhH66OOisbpa6By3qt9hk9DdIDWnNPCOl71_F-8mmMaxynZWM
23 August 2023
การศึกษาที่นำเสนอในการประชุมสมาคมเอดส์นานาชาติด้านวิทยาศาสตร์เอชไอวี ครั้งที่ 12 (IAS 2023) โดย คุณศตายุ สิทธิกาน จากมูลนิธิแคร์แมท ประเทศไทย แสดงให้เห็นว่าองค์กรที่นำโดยประชากรหลัก 11 องค์กรดำเนินตนเองไปได้อย่างไร แม้ว่าเงินทุนระหว่างประเทศจะถูกตัดลงจาก 84% ของงบประมาณในปี 2559 เป็น 50% ในปี 2565
องค์กรเหล่านี้ใช้กลยุทธ์สองทางประคับประคองตนเองเพื่อให้บริการด้านเอชไอวีต่อไป ประการแรก คือใช้ประโยชน์จากทรัพยากรภายในประเทศให้มากขึ้น และประการที่สอง ได้แก่การก่อตั้งและดำเนินกิจการเพื่อสังคมได้สำเร็จ
สิ่งสำคัญคือต้องมองเห็นองค์กรเหล่านั้นที่นำโดยประชากรหลักซึ่งได้สร้างคุโณปการต่องานด้านเอชไอวีของไทย ประชากรหลักคือกลุ่มคนที่ได้รับผลกระทบจากเอชไอวีอย่างไม่ได้สัดส่วน ในประเทศไทย ได้แก่ ผู้ชายที่มีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย ผู้ใช้ยาเสพติด ผู้หญิงข้ามเพศ และผู้ให้บริการทางเพศ ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ติดเชื้อเอชไอวีรายใหม่ในประเทศไทยอยู่ในกลุ่มประชากรหลัก
กลุ่มประชากรหลักจึงถือเป็นกุญแจสำคัญที่ตอบสนองนโยบายด้านเอชไอวีในประเทศไทย ซึ่ง 47%ของผู้ถูกวินิจฉัยเอชไอวีรายไหม่พบจากองค์กรเหล่านี้ และประชาชนสี่ในห้าคนมีโอกาสเข้าถึงยา PrEP ซึ่งเป็นหนึ่งในบริการขององค์กร (ประเทศไทยมีโครงการ PrEP ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย)
“นอกเหนือจากการมีส่วนร่วมในการค้นหาผู้ป่วยรายใหม่แล้ว ผู้ป่วยที่เราพบจากบริการด้านสุขภาพที่นำโดยประชากรหลักมี CD4 สูงกว่า” ศตายุ สิทธิกาน กล่าวกับ AIDSMAP “อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าติดเชื้อเอชไอวีที่ศูนย์ของรัฐบาลมักจะไปตรวจเอชไอวีเมื่อมีอาการป่วยแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงมีค่า CD4 ต่ำกว่าในขณะที่วินิจฉัย”
การวินิจฉัยเอชไอวีตั้งแต่เนิ่นๆ เป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้ผู้คนสามารถเข้าถึงการรักษาด้วยยาต้านไวรัสเพื่อช่วยชีวิต และหลีกเลี่ยงการติดเชื้อฉวยโอกาส กดเชื้อไวรัสได้ และทำให้ ‘ตรวจไม่พบเท่ากับไม่แพร่เชื้อ’ (U=U) เป็นจริง
องค์กรเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถที่ได้รับการพิสูจน์แล้วในการขับเคลื่อนการตรวจหาผู้ป่วย HIV รายใหม่ การประสานส่งต่อบริการสุขภาพ การติดตามหลังตรวจ การป้องกัน HIV การสนับสนุนด้านจิตสังคม และการกำกับดูแลบริการที่นำโดยชุมชน
เข้าหาทรัพยากรในประเทศมากขึ้น
เมื่อเงินทุนระหว่างประเทศสำหรับโครงการด้านเอชไอวีลดลง ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับองค์กรเหล่านี้ที่จะใช้ประโยชน์จากทรัพยากรภายในประเทศสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) ของรัฐบาลไทยได้คืนเงินให้กับองค์กรต่างๆ ในการให้บริการด้านเอชไอวีและบริการด้านสุขภาพ อื่นๆ แต่ไม่มีความแน่นอนว่าสัญญาหรือเป้าหมายรายปีจะมีการต่ออายุปีต่อปี
ภายใต้ข้อตกลงใหม่ หากองค์กรได้รับการรับรองจากกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข จะได้รับสิทธิประโยชน์ 2 เท่า ประการแรกสามารถทำงานร่วมกับ สปสช. ได้อย่างต่อเนื่อง และประการที่สอง สามารถตรวจตามเป้าที่องค์กรกำหนดจำนวนได้เอง (free-flow target) และคืนเงินตามผลการปฏิบัติงาน
ข้อแม้ประการหนึ่งคือ นโยบายนี้มีไว้สำหรับบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองตามโครงการคุ้มครองสากลของประเทศไทย ซึ่งครอบคลุมประมาณ 80% ของประชากร ตามที่ AIDSMAP รายงานเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2566 กล่าวถึงการตัดสินใจของรัฐบาลในเดือนธันวาคม 2565 ที่ไม่อนุญาตให้มีการจ่ายเงินชดเชยให้กับประชาชนที่ใช้สิทธิประกันสุขภาพประเภทอื่นหรือไม่มีความคุ้มครองเลยนอกเหนือจากสิทธิประกันสุขภาพถ้วนหน้า (เช่น ประกันสังคม ข้าราชการ และอื่นๆ)
แม้ว่าจะได้รับการสนับสนุนดังกล่าว แต่เงินเบิกจ่ายคืนที่ได้จากสปสช. ยังต่ำกว่าค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานขององค์กร “แคร์แมท ต้องรวมแหล่งเงินทุนต่างๆ เข้าด้วยกันเพื่อปิดช่องว่างที่เกิดจากการลดลงของกองทุนระหว่างประเทศ” ศตายุ กล่าวกับ Aidsmap
วิธีหนึ่งที่องค์กรต่างๆ จะเพิ่มการสนับสนุนภายในประเทศจากสปสช. คือการขยายขอบข่ายงานบริการเพื่อเรียกเงินชดเชยมากขึ้น นอกเหนือจากบริการต่างๆของแคร์แมท เช่น การจัดหาบริการตรวจ HIV และยา PrEP ในปัจจุบัน ยังให้บริการสำหรับโรคไม่ติดต่อและสุขภาพจิตอีกด้วย แคร์แมทได้รับเงินทุนจากกองทุนป้องกันเอชไอวี สภากาชาดไทย ในโครงการพระองค์เจ้าโสมสวลี เพื่อสนับสนุนการทำงานกับเยาวชนทั่วไปและกลุ่มเยวชนที่เป็นประชากรหลักในโรงเรียน ให้บริการตรวจหาเชื้อเอชไอวีและโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆ และบริการด้านสุขภาพทางเพศและอนามัยการเจริญพันธุ์ (เช่น การตั้งครรภ์โดยไม่ได้วางแผน) ในขณะที่องค์กรอื่นๆ เช่น มูลนิธิ MPLUS ได้จดทะเบียนคลินิกของตนเป็นโพลีคลินิกเพื่อให้สามารถจัดบริการเพิ่มเติมอื่นๆได้
ผู้ให้บริการและสมาชิกในทีมต้องได้รับการฝึกอบรมอย่างกว้างขวางและการสร้างขีดความสามารถเพื่อให้ได้ทักษะที่จำเป็นในการจัดการบริการทั้งหมดอย่างมีประสิทธิภาพ โดยได้รับการสนับสนุนจากกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข FHI360 USAID สถาบันวิจัยและนวัตกรรมด้านเอชไอวี (IHRI) และพันธมิตร
บางองค์กรกำลังจดทะเบียนคลินิกของตนกับรัฐบาลเป็นคลินิกเทคนิกการแพทย์ เพื่อให้สามารถให้บริการทดสอบในห้องปฏิบัติการและรับเงินคืนได้ แต่คลินิกเหล่านี้ไม่ได้รับอนุญาตให้จ่ายยาใดๆ อย่างไรก็ตาม รัฐบาลได้อนุญาตให้ 11 องค์กรที่ทำงานให้แก่โครงการ USAID ในส่วนของโครงการ EpiC ให้สามารถจ่ายยา PrEP และยาต้านไวรัสภายใต้การดูแลของโรงพยาบาลของรัฐที่เป็นพันธมิตร จึงทำให้บริการที่นำโดยประชากรหลักสามารถดำเนินต่อไปได้ แม้ว่าจะมีข้อจำกัดว่าใครสามารถสั่งจ่ายยาที่รายงานโดย Aidsmap ในเดือนกุมภาพันธ์ได้
องค์กรอื่นๆ ได้ขยายพื้นที่ทำงาน โดยเริ่มจากหนึ่งจังหวัด (เชียงใหม่) ในปี 2560 มูลนิธิเอ็มพลัสได้ขยายงานไปยัง 10 จังหวัดภายในปี 2565 การสนับสนุนภายในประเทศประจำปีจาก สปสช. ก็เพิ่มขึ้นในสัดส่วนเดียวกัน จาก 5% ในปี 2560 เป็น 50% ในปี 2565 ของงบประมาณทั้งหมด
โมเดลธุรกิจเพื่อสังคมที่ดี
ยุทธศาสตร์ที่สองคือการจัดตั้งและดำเนินกิจการเพื่อสังคม (Social enterprise) ตัวอย่างเช่น ประมาณหกปีที่แล้ว สมาชิกในทีมคนหนึ่งของ Caremat ได้พัฒนาแอปพลิเคชันบนเว็บเพื่อแก้ไขปัญหาที่พบในระบบรวบรวมข้อมูลแบบที่ใช้กระดาษ เช่น ลายมืออ่านไม่ออกและบางส่วนของแบบฟอร์มถูกเว้นว่างไว้
จึงเป็นที่มาของการสร้างแอปพลิเคชันบนเว็บที่ช่วยให้สามารถรวบรวมข้อมูลและติดตามผู้รับบริการในบริการดูแล HIV อย่างต่อเนื่อง ด้วยระบบ RRTTPR ( เข้าถึง พามาตรวจ บริการตรวจ ส่งต่อรักษา ป้องกัน และเก็บรักษาผู้รับบริการ) นอกจากจะถูกใช้ภายใน Caremat เป็นที่แรกแล้วแล้ว องค์กรยังได้จัดตั้งบริษัท Accelerate Community Technology Social Enterprise (ACTSE) เพื่อสร้างรายได้
เครื่องมือรวบรวมข้อมูลที่พัฒนาโดย ACTSE ปัจจุบันมีการใช้งานโดยพันธมิตรโครงการ EpiC อื่นๆ ในประเทศไทย รวมถึงมูลนิธิ MPLUS และสมาคม Rainbow Sky แห่งประเทศไทย องค์กรไทยที่ทำงานในโครงการเอชไอวีที่ได้รับทุนสนับสนุนจากกองทุนโลกก็ใช้แอปพลิเคชันเหล่านี้เช่นกัน
ในปี 2565 ACTSE มีมูลค่าการซื้อขาย 100,000 เหรียญสหรัฐ และทำกำไร 20,000 เหรียญสหรัฐ บังเอิญว่าหลังจากการก่อตั้ง ACTSE ไม่นาน รัฐบาลไทยก็ได้พัฒนากรอบกฎหมายสำหรับกิจการเพื่อสังคมที่ให้สิทธิประโยชน์ทางภาษีด้วย
“ปัจจุบัน Caremat และมูลนิธิ MPLUS เป็นผู้ถือหุ้นของกิจการเพื่อสังคมที่ประสบความสำเร็จ ACTSE” เทิดชัย สัตยาพาณิชย์ จาก FHI360 กล่าวกับ AIDSMAP “เรายังอยู่ในกระบวนการพัฒนาโมเดลกิจการเพื่อสังคมอีก 2 โมเดล หนึ่งคือโมเดลสำหรับสมาคมฟ้าสีรุ้งแห่งประเทศไทย (ซึ่งรวมถึงศูนย์ฝึกอบรมเรื่องความอ่อนไหวทางเพศเพื่อรองรับภาคเอกชน พื้นที่จัดแสดงนิทรรศการ และแผนกสินค้า) และ อีกโมเดลสำหรับพนักงานบริการในกลุ่มหรือมูลนิธิ SWING (ซึ่งเป็นร้านเบเกอรี่)”
การจัดหาเงินทุนด้านเอชไอวีอย่างยั่งยืนมีความสำคัญอย่างยิ่งในการยุติโรคเอดส์
ความเปราะบางของโครงการด้านเอชไอวีซึ่งต้องอาศัยเงินทุนระหว่างประเทศถือเป็นประเด็นเร่งด่วน ศตายุ ยืนยันว่าการทำงานร่วมกันระหว่างองค์กรที่นำโดยประชากรหลักและหน่วยงานภาครัฐมีความสำคัญ
“องค์กรต่างๆ ได้สร้างและใช้ประโยชน์จากความเชี่ยวชาญในการค้นหาบุคคลที่เข้าถึงได้ยาก และนำพวกเขาเข้าสู่บริการดูแลแบบต่อเนื่อง ในทางกลับกันหน่วยงานภาครัฐก็มีบทบาทสำคัญต่อการดูแลสุขภาพของประชาชนเช่นกัน เราจำเป็นต้องโน้มน้าวรัฐบาลเกี่ยวกับความสามารถที่เราแสดงให้เห็นในการให้บริการด้านเอชไอวีแก่ประชากรหลัก ๆ” เขากล่าว “ไม่มีใครสามารถยุติโรคเอดส์ได้เพียงลำพัง เราต้องร่วมมือกันและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”
การแบ่งปันความรู้ระหว่างผู้ที่ทำงานด้านการเงินด้านเอชไอวีอย่างยั่งยืนก็มีความสำคัญเช่นกัน
“หลังจากพยายามนำเสนอในการประชุม IAS ไม่สำเร็จหลายครั้ง นี่เป็นครั้งแรกที่ Caremat สามารถนำเสนอผลงานของตนได้” ดวงกมล ดอนชะอุ่ม จาก FHI360 กล่าวกับ AIDSMAP
“องค์กรที่นำโดยประชากรหลักกำลังทำงานที่สำคัญเกี่ยวกับการดูแลและควบคุมเอชไอวี เช่นเดียวกับการสร้างความก้าวหน้าในด้านการเงินที่ยั่งยืนและการกระจายเงินทุนที่หลากหลาย” เธอกล่าวต่อ “พวกเขาจะต้องมีพื้นที่ในการนำเสนอ เรียนรู้ และแบ่งปันในการประชุมระดับโลก”
References
Sittikarn S et al. Sustaining key population-led HIV services as international donor funding declines: fragile success in domestic financing and social enterprise development in Thailand. 12th IAS Conference on HIV Science, Brisbane, abstract EPE0879, 2023.
เช็คก่อนตรวจ
วันที่ทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี (Zero HIV Stigma Day)
“Human First” เป็นหัวข้อรณรงค์ วันที่ทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวีในปี 2023 เพื่อเน้นย้ำมิติความเป็นมนุษย์ของผู้ที่มีเอชไอวีและได้รับผลกระทบจากเอชไอวี ที่ควรได้รับสิทธิความเป็นมนุษย์เฉกเช่นมนุษย์ทุกคน ให้เห็นมนุษย์ ไม่ใช่เห็นแต่ไวรัส และการเลือกปฏิบัติใดๆ ต่อผู้มีเอชไอวีควรถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน
ข้อเสนอเพื่อการขจัดการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี https://zerohivstigmaday.org/wp-content/uploads/2023/07/ZeroHIVStigmaDay_Toolkit.pdf
ความเป็นมา
วันที่ 21 กรกฎาคม ได้รับการเลือกและเสนอให้เป็นวันสร้างความตระหนักเรื่องการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี เพื่อเป็นเกียรติให้กับคุณ พรูเด็นซ์ โนบันตู มาเบเล่ (Prudence Nobantu Mabele) หญิงผิวดำชาวแอฟริกาใต้คนแรกที่แบ่งปันเรื่องสถานะการมีเอชไอวีให้กับสาธารณะรับรู้ เธอต่อสู้เพื่อสิทธิของผู้หญิงและเด็กที่อยู่ร่วมกับเอชไอวี และความรุนแรงทางเพศภาวะ คุณพรูเด็นซ์ เกิด 21 กรกฎาคม ปี 1971 ได้รับเอชไอวีปี 1990 พูดถึงสถานการณ์มีเอชไอวีของเธอในที่สาธารณะในปี 1992 และเสียชีวิตลงในวันที่ 10 กรกฎาคม ปี 2017 https://en.wikipedia.org/wiki/Prudence_Nobantu_Mabele
วันสร้างความตระหนักเรื่องทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี สร้างความเคลื่อนไหวไปทั่วโลก รวมผู้คน ชุมชน และประเทศทั้งหลายให้ตระหนักและลงมือปฏิบัติต่อการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี เพื่อนักกิจกรรมด้านเอชไอวีที่จากไปและเพื่อนักกิจกรรมทุกคนที่ยังคงต่อสู้กับเอชไอวีอย่างต่อเนื่อง
วันที่ทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี ริเริ่มในปี 2021 โดย 4 องค์กร
คัดลอกจากและนำเสนอเนื้อหาบางส่วนจาก บทความวิชาการเพื่อการศึกษาต่อเนื่องทางเภสัชศาสตร์
เรื่อง การใช้และความปลอดภัยของฮอร์โมนสาหรับเปลี่ยนกายภาพ ทางเพศในหญิงข้ามเพศ (Use and safety of hormone treatment for transforming physical sexual appearance in transgender women)
รศ. ดร. ภญ.จุราพร พงศ์เวชรักษ์
สาขาวิชาการบริบาลทางเภสัชกรรม, คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ความปลอดภัยของการได้รับฮอร์โมน ในหญิงข้ามเพศ
โรคหัวใจร่วมหลอดเลือด [6, 8, 9]
ในภาพรวม การศึกษาเชิงระบาดวิทยาชนิด retrospective cohort หลายการศึกษาในยุโรป ติดตามผลเป็นระยะเวลา 4 ปี จนถึงตลอดชีวิต พบว่าหญิงข้ามเพศ มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจสูงกว่าหญิงทั่วไป ด้วยช่วงอัตราความเสี่ยง 1 ถึง 2.9 และมีอัตราการเสียชีวิตจากหัวใจขาดเลือด 1.64 เท่า (95%CI 1.43-1.87) เมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป และเพิ่มขึ้นเป็น 3.12 (95% CI, 1.28–7.63) ในกลุ่มที่ได้รับ ethinyl estradiol 100 ไมโครกรัมต่อวัน ร่วมกับ CPA 100 มิลลิกรัมต่อวัน เปรียบเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ใช้ฮอร์โมนหรือเคยได้รับ [18-19] ซึ่งในปัจจุบัน ethinyl estradiol ไม่มีที่ใช้ในหญิงข้ามเพศอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงต่อโรคหัวใจร่วมหลอดเลือดที่เพิ่มขึ้น อาจเป็นผลจากปัจจัยเสี่ยงอื่นที่ทราบกันดีอยู่แล้วได้แก่ ดัชนีมวลกายที่สูง สูบบุหรี่ ความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน ภาวะคอเลสเตอรอลในเลือดสูงและการดารงชีวิตที่ไม่มีการออกแรงกาย อายุเมื่อเริ่มการใช้ฮอร์โมนเพื่อเปลี่ยนสภาพเพศ ก็มีความสาคัญต่อระยะเวลาของการมีปัจจัยเสี่ยง อย่างไรก็ตาม พบว่าหญิงข้ามเพศที่ได้รับฮอร์โมน มีระดับไขมันที่ดี คือ มีระดับ HDL-C เพิ่มขึ้นและระดับ LDL-C ลดลง [15, 19] เมื่อพิจารณาจากข้อจากัดของรูปการศึกษาที่เป็นข้อมูลย้อนหลังและเป็นกลุ่มประชากรยุโรป ยังไม่อาจสรุปได้ว่าหญิงข้ามเพศที่ได้รับฮอร์โมนมีอัตราการเสียชีวิตจากโรคหัวใจร่วมหลอดเลือดสูงกว่าหญิงทั่วไป และไม่อาจนามาคาดการณ์กับหญิงข้ามเพศไทยได้
การเกิดโรคหลอดเลือดสมองอุดตันหรือภาวะสมองขาดเลือดชั่วขณะ พบว่าการศึกษาให้ผลที่ไม่สอดคล้องกัน ซึ่งอาจเนื่องจากรูปแบบการศึกษาที่แตกต่างกัน มีทั้งการศึกษาชนิด cross-sectional และการศึกษาชนิด retrospective cohort จึงทาให้การรายงานผลมีทั้งอัตราความชุก/อุบัติการณ์ และอัตราเสี่ยง รวมถึงกลุ่มเปรียบเทียบมีทั้งชายและหญิงทั่วไป [18]
ดังนั้นอุบัติการณ์ที่แท้จริงของเหตุการณ์ด้านหัวใจร่วมหลอดเลือดรวมถึงการเสียชีวิตจากสาเหตุดังกล่าว ยังต้องการการศึกษาที่มีกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่และติดตามไปข้างหน้าในระยะเวลาที่นานเพียงพอ ซึ่งในปัจจุบันนี้มีการศึกษาที่เป็นข้อมูล real world ในยุโรป กาลังดาเนินการอยู่ต่อเนื่อง [15]
ลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำ [6, 8, 9]
เป็นที่ทราบกันดีว่า ฮอร์โมนเอสโตรเจนมีคุณสมบัติก่อลิ่มเลือด ทาให้เพิ่มความเสี่ยงลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำ ซึ่งขึ้นกับขนาดยา และปัจจัยบุคคลด้วย ได้แก่ อายุที่เพิ่มขึ้น ดัขนีมวลกายสูงกว่า 25 กก./ม.2 ปัจจัยทางพันธุกรรม ประวัติเคยเกิดลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำมาก่อน การศึกษาในหญิงข้ามเพศ หลังจากได้รับฮอร์โมนไป 2 และ 8 ปี มีความเสี่ยงต่ออุบัติการณ์ของลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำสูงกว่าบุคคลโดยทั่วไป โดยมี risk difference เมื่อเทียบกับเพศชายทั่วไป 4 (95% CI 1.6-6.7) และ 16.7 (6.4-27.5) และเมื่อเทียบกับเพศหญิงทั่วไป 3.4 (1.1-5.6) และ 13.7 (4.1-22.7) ตามลาดับ ระยะเวลาของการได้รับฮอร์โมนที่นานขึ้น การได้รับ CPA ร่วมและการได้รับเอสโตรเจนรูปแบบรับประทาน จะเพิ่มความเสี่ยง ในขณะที่รูปแบบแผ่นติดผิวหนังและเจลทาผิวหนังไม่มีผลเพิ่มความเสี่ยง ดังนั้นในหญิงข้ามเพศทุกรายที่มีปัจจัยเสี่ยง หรือในรายที่อายุ 40 ปีขึ้นไป จึงแนะนําให้ใช้เอสโตรเจนรูปแบบทางผิวหนัง
การทบทวนอย่างเป็นระบบและวิเคราะห์ชนิดอภิมาน ที่ประกอบด้วยข้อมูลจาก 18 การศึกษา ในหญิงข้ามเพศกว่า 10000 คน พบอัตราความชุกของเหตุการณ์ลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำรวมร้อยละ 2 และความชุกสูงขึ้นตามอายุและระยะเวลาที่ได้รับฮอร์โมน หญิงข้ามเพศที่อายุเฉลี่ยไม่เกิน 37 ปี หรือได้รับฮอร์โมนไม่เกินระยะเวลา 1 ปี ไม่พบความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสาคัญ [20]
มะเร็ง [6-9]
มะเร็งเต้านมและมะเร็งต่อมลูกหมาก เป็นมะเร็งที่ไวต่อฮอร์โมน ข้อมูลย้อนหลังในกลุ่มหญิงข้ามเพศ ประเทศเนเธอร์แลนด์และสหรัฐอเมริกา ในระหว่างการได้รับฮอร์โมนต่อเนื่อง พบว่าอัตราของอุบัติการณ์มะเร็งเต้านมในหญิงข้ามเพศไม่ได้สูงกว่าหญิงทั่วไป แต่สูงกว่าผู้ชายทั่วไป ดังนั้นหญิงข้ามเพศจึงควรรับการคัดกรองเช่นเดียวกับหญิงทั่วไป มะเร็งต่อมลูกหมาก เป็นมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับฮอร์โมนเพศชายเทสโทสเตอโรน ในหญิงข้ามเพศที่ได้รับฮอร์โมนต้านแอนโดรเจน มีอัตราของอุบัติการณ์ต่ำากว่าในชายทั่วไป (incidence ratio 0.2, 95% CI 0.08-0.42)
กลุ่มที่ใช้ฮอร์โมนเอสโตรเจนและยาต้านฮอร์โมนเพศชาย CPA มีรายงานความชุกของเนื้องอกต่อมใต้สมอง ชนิดที่สร้างฮอร์โมนโปรแลคติน (prolactinoma) และเนื้องอกของเยื่อหุ้มสมอง (meningioma) สูงขึ้น ซึ่งยังไม่ทราบเหตุผล
เอกสารอ้างอิง
6. Hembree WC, Cohen-Kettenis PT, Gooren L, Hannema SE, Meyer WJ, Murad MH, Rosenthal SM, Safer JD, Tangpricha V, T’Sjoen GG. Endocrine treatment of gender-dysphoric/gender-incongruent persons: an endocrine society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2017; 102(11): 3869–903. doi: 10.1210/jc.2017-01658.
พล, บรรณาธิการ. คู่มือการให้บริการสุขภาพคนข้ามเพศประเทศไทย.-พิมพ์ครั้งที่ 1.-กรุงเทพฯ : กันต์รพีเพรส จากัด. 2563. หน้า 27-44, 135-154.
Totaro M, Palazzi S, Castellini C, Parisi A, D’Amato F, Tienforti D, Baroni MG, Francavilla S, Barbonetti A. Risk of venous thromboembolism in transgender people undergoing hormone feminizing therapy: a prevalence meta-analysis and meta-regression study. Front Endocrinol 2021; 12: 741866. doi: 10.3389/fendo.2021.741866.
วัยรุ่นยุพราช ให้ความร่วมมือดีมาก ทั้งสนุก ทั้งฮา และได้สาระความรู้ จากพวกเราชาวแคร์แมท
วันที่ 27 และ 28 มิถุนายน 2566 มูลนิธิแคร์แมทได้จัดกิจกรรมให้ความรู้นักเรียนโรงเรียนยุพราชวิทยาลัย ชั้นม.3 และ ม.4 ตามลำดับ กว่า 1200 คนได้ทั้งความรู้และความบันเทิงในเรื่อง อนามัยเจริญพันธุ์และการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ในวัยรุ่น
ขอบคุณผู้อำนวยการโรงเรียน คณะอาจารย์ และนักเรียนที่น่ารักทุกท่าน มา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ก่อนอื่นมาร่วมตอบแบบสำรวจกัน
SOGIE หมายถึงรสนิยมทางเพศ อัตลักษณ์ทางเพศ และการแสดงออก SOGIE มักถูกพูดถึงเกี่ยวกับประเด็นของ LGBTQ แต่ไม่จำกัดเฉพาะคนกลุ่มนี้ ทุกคนมี SOGIE!
Sexual Orientation: SO หรือ รสนิยมทางเพศ หมายถึง อารมณ์ ความรู้สึกเชิงชู้สาว และความดึงดูดทางเพศต่อ… (หรือไม่ดึงดูดต่อ…) ทั้งในเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน เช่น เลสเบี้ยน เกย์ และไบเซ็กชวลอยู่ภายใต้ร่มนี้ นั่นเป็นเพราะเราพูดถึงคนที่ดึงดูดใจ รักต่างเพศ (มักใช้คำว่า Cisgender หรือ Straight) ก็อยู่ภายใต้ร่มนี้ เป็นสัญชาตญาณที่เกิดมาพร้อมกับความเป็นมนุษย์ เป็นปกติของความเป็นมนุษย์
แม้ว่าคำว่า “เพศ” จะเป็นชื่อเรียก แต่รสนิยมทางเพศในความหมายกว้างที่สุดยังครอบคลุมถึงแรงดึงดูดทางอารมณ์และโรแมนติกด้วย ตัวอย่างเช่น คนที่ไม่มีเพศสัมพันธ์อาจไม่ได้รับแรงดึงดูดทางเพศ พวกเขาอาจยังคงสัมผัสกับแรงดึงดูดที่โรแมนติกและยังคงสนใจในความสัมพันธ์กับผู้อื่น คำต่างๆ เช่น เฮเทอโรแมนติก (Heteromantic) โฮโมโรแมนติก (Homoromantic) และไบโรแมนติก (Biromantic) อยู่ภายใต้ร่มนี้
Gender Identity: GI หรือ อัตลักษณ์ทางเพศ หมายถึง ความสำนึกรู้และการแสดงออกทางเพศภาวะเกี่ยวกับความเป็นเพศภาวะของตัวเองซึ่งอาจจะสอดคล้องหรือไม่สอดคล้องกับเพศกำเนิด อัตลักษณ์เป็นเรื่องส่วนบุคคลและถูกกำหนดโดยบุคคลที่ระบุตนเองเท่านั้น The Human Rights Campaign (HRC) อธิบายอัตลักษณ์ทางเพศว่าเป็น “แนวคิดที่ลึกที่สุดเกี่ยวกับตนเองว่าเป็นเพศชาย เพศหญิง ผสมผสานกันของทั้งสองอย่าง หรือไม่มีเลย – นั่นคือปัจเจกบุคคลรับรู้ตนเองและสิ่งที่พวกเขาเรียกตนเองว่าอย่างไร”
เพศของคนๆ หนึ่งเป็นเรื่องทางชีววิทยาและมักกำหนดให้ตั้งแต่แรกเกิดโดยพิจารณาจากลักษณะทางกายวิภาคภายนอกที่สังเกตได้ ซึ่งอาจเป็นเพศชาย เพศหญิง หรือเพศกำกวม ในขณะเดียวกัน เพศในสำนึกของคนเราอาจไม่จำเป็นต้องตรงกับเพศกำเนิดตนก็ได้ ตัวอย่างเช่น คนข้ามเพศจะระบุเพศตนที่ต่างกับเพศแรกเกิด
Gender Expression: GE หรือ การแสดงออกทางเพศภาวะ หมายถึงวิธีที่ “บุคคลแสดงออกหรือนำเสนอเพศของตนในที่สาธารณะ” อาจรวมถึงเสื้อผ้า พฤติกรรม ความสนใจ และลักษณะทั่วไป ซึ่งอาจมาจากการสั่งสอนของครอบครัว เช่น ผู้ชายต้องแต่งกายสีเข้ม มีความเข้มแข็ง ส่วนผู้หญิงควรไว้ผมยาว แต่งหน้า ท่วงท่าการเดิน ความอ่อนโยน
แม้ว่าการแสดงออกทางเพศจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับอัตลักษณ์ทางเพศ แต่สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าการแสดงออกทางเพศนั้นเป็นเรื่องส่วนตัวมากเช่นกัน บุคคลจะเป็นผู้เลือกว่าจะแสดงออกอย่างไร การแสดงออกทางเพศของคนนั้นไม่จำเป็นต้องตรงกับความคิดของสังคมที่วางกรอบอัตลักษณ์ทางเพศที่แน่นอนของคนไว้
Sex Characteristic: SC หรือ เพศสรีระ หมายถึง ลักษณะทางเพศของบุคคลที่ติดตัวมาแต่กําเนิดซึ่งถูกกําหนดให้เป็น 2 เพศ นั่นคือ เพศหญิง และเพศชาย
การเป็น QUEER หมายถึงอะไร?
Queer เป็นคำศัพท์ SOGIE ที่สามารถอธิบายถึงรสนิยมหรืออัตลักษณ์ทางเพศของบุคคลที่ไม่ใช่เพศตามที่สังคมคุ้นเคย (นั่นคือสังคมมักกำหนดว่า Cis-Heterosexual เป็นเพศปกติ) ตัวอย่างเช่น บุคคลที่เป็น Queer อาจรู้สึกดึงดูดใจต่อเพศเดียวกันเท่านั้น แต่ระบุตนเองว่าเป็น cisgender หรือ รู้สึกดึงดูดใจกับทุกเพศและระบุตนเองว่าเป็น non binary
น่าเศร้าที่ queer ถูกใช้เป็นคำดูถูกเหยียดหยาม LGBTQ ในอดีต ดังนั้นบางคนในชุมชนจึงไม่สบายใจที่จะใช้คำนี้เพื่ออธิบายตัวเอง ถึงกระนั้น หลายคนเลือกที่จะเรียกตัวเองด้วยคำนี้อย่างเต็มภาคภูมิ ทางที่ดีที่สุด ควรถามว่าพวกเขาระบุตัวตนอย่างไรก่อนที่จะพูดถึงพวกเขาว่าเป็น Queer
ความสำคัญของ SOGIE
SOGIE เป็นส่วนสำคัญของตัวตนของบุคคล ว่าเป็น queer หรือ cisgender หรือไม่ อย่างไรก็ตาม มันสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ไม่ได้ระบุว่าตัวตนว่าเป็น straight หรือ cisgender เนื่องจากมันทำให้พวกเขามีภาษาในการแสดงออกเรื่องเพศและเพศภาวะในทางที่เหมาะสมและแท้จริงมากขึ้น
ปัจจุบัน หลายประเทศยอมรับว่าคุณลักษณะของ SOGIE ได้รับการคุ้มครองในกฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติ เพื่อให้แน่ใจว่าคนเพศทางเลือกรวมถึง queer ไม่ถูกเลือกปฏิบัติหรือถูกบังคับให้ปฏิบัติตามบรรทัดฐานทางสังคม แต่กระนั้นยังมีบางประเทศ เช่น ฟิลิปปินส์ยังคงมีร่างกฎหมาย SOGIE ที่ยังไปไม่ถึงไหน (แล้วประเทศไทยล่ะ…?)
SOGIE มีไว้สำหรับทุกคน
SOGIE ดูเหมือนจะไปในทำนองเดียวกับประเด็น LGBTQ แต่สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าทุกคนมี SOGIE การทำความเข้าใจอย่างน้อยในสิ่งที่เป็นพื้นฐานของ SOGIE ก็สามารถช่วยให้ทุกคนสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยมากขึ้นและเปิดกว้างมากขึ้นต่อกันและกัน
แหล่งอ้างอิง
28 พ.ค. 66 งาน Chiangmai Pride 2023 นำโดย คุณศิริศักดิ์ ไชยเทศ นักกิจกรรม ร่วมด้วย ททท. และหน่วยงานอีกหลายภาคส่วน เริ่มขบวนพาเหรดจาก พุทธสถาน เวลา 18.00น. ถึงลานเอนกประสงค์ประตูท่าแพ เวลาประมาณ 19.00 น. จากนั้นมีการแสดง และพิธีแต่งงานบนเวที ด้านซุ้มงานเป็นแนวงานวัด ตลอดจนกิจกรรมให้ผู้สนใจได้ร่วมเล่นเกมและรับของรางวัลอย่างจุใจ นอกจากนี้ยังมีหนังกลางแปลงให้ชมอีกด้วย
เดือนมิถุนายน ของทุกปี คือเดือนแห่งความภาคภูมิใจของชาว LGBTAIQ+ (Pride Month) เรามักจะเห็นสีรุ้ง
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเห็นธงสีรุ้งปลิวไสวนอกบ้านและในบาร์ ติดไว้ที่เสื้อและที่หลังกันชน ทั้งหมดนี้เป็นการประกาศที่เป็นสากลและภาคภูมิใจว่า #LoveIsLove แต่ใครเป็นคนสร้างธงสีรุ้ง และทำไมมันถึงกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของชุมชน LGBT?
ธงสีรุ้งถูกสร้างขึ้นในปีค.ศ. 1978 โดยศิลปินชาวอเมริกันผู้เป็นทั้งนักออกแบบ ทหารผ่านศึกในสงครามเวียดนาม และนักแสดง Drag queen ชื่อว่า Gilbert Baker เขาได้รับมอบหมายให้สร้างธงโดยนักการเมืองฮาร์วีย์ มิลค์ ไอคอนเกย์อีกคน สำหรับขบวนพาเหรดงาน pride ประจำปีของซานฟรานซิสโก
Baker ได้ให้สัมภาษณ์ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ ในปีค.ศ.2015 ว่าความคิดเรื่องธงที่เป็นตัวแทนของชุมชนเกย์และเลสเบียนเกิดขึ้นโดยบังเอิญกับเขาเมื่อ 2 ปีก่อนที่เขาจะสรรสร้างผลงาน นั่นคือปี 1976 เขาได้รับแรงบันดาลใจจากการเฉลิมฉลองครบรอบ 200 ปีของอเมริกา โดยสังเกตว่าสัญลักษณ์ดาวและแถบจากธงชาติอเมริกันที่เรียงกันอย่างต่อเนื่องทำให้เขาตระหนักว่าคงต้องมีอะไรสักอย่างที่สื่อถึงวัฒนธรรมสำหรับชุมชนเกย์ และในฐานะนักแสดงแดร็กซึ่งเคยชินกับการสร้างเสื้อผ้าของตัวเอง เขาก็พร้อมที่จะตัดเย็บสัญลักษณ์อันโดดเด่นนี้ในไม่ช้า
ในเวลานั้น ภาพที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิเกย์ที่กำลังเติบโตคือสามเหลี่ยมสีชมพู ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่พวกนาซีใช้เพื่อระบุกลุ่มรักร่วมเพศ Baker เห็นว่าการใช้สัญลักษณ์ที่มีอดีตอันมืดมนและเจ็บปวดนั้นไม่เคยเป็นทางเลือกสำหรับเขา เขาเลือกที่จะใช้สายรุ้งเป็นแรงบันดาลใจแทน
สีที่แตกต่างกันภายในธงหมายถึงการอยู่ร่วมกัน เนื่องจากชาว LGBT มาในทุกเชื้อชาติ ทุกวัย และทุกเพศ และสายรุ้งก็มีทั้งธรรมชาติและสวยงาม ธงดั้งเดิมมีแปดสี แต่ละสีมีความหมายต่างกัน ด้านบนเป็นสีชมพูสด ( Hot pink) ซึ่งเป็นตัวแทนของเพศ สีแดงสำหรับชีวิต สีส้มสำหรับการรักษา สีเหลืองหมายถึงแสงแดด สีเขียวสำหรับธรรมชาติ สีเทอร์ควอยซ์แสดงถึงศิลปะ สีครามสำหรับความสามัคคี และสุดท้ายสีม่วงที่ด้านล่างสำหรับจิตวิญญาณ
ด้วยความช่วยเหลือจากอาสาสมัครเกือบ 30 คนที่ทำงานในห้องใต้หลังคาของ Gay Community Center ในซานฟรานซิสโก Baker สามารถสร้างธงสีรุ้งชิ้นแรกโด่งดังไปทั่วโลกจนถึงปัจจุบัน จัดแสดงครั้งแรกที่ขบวนพาเหรดวันเสรีภาพเกย์ในซานฟรานซิสโกเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ.1978
หลังจากเปิดตัวการออกแบบแล้ว ผู้เข้าร่วมขบวนพาเหรดต่างโบกสัญลักษณ์ใหม่ด้วยความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันอย่างภาคภูมิ จากนั้น Baker ก็ออกแบบให้กับ Paramount Flag Company ซึ่งขายธงรุ่นที่มี 6 สี สีชมพูสดถูกตัดออกไป และสีเทอร์ควอยซ์กับสีคราม ถูกแทนที่ด้วยสีน้ำเงินเป็นแถบสีเดียว เพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้งานจริง หลังจากการลอบสังหารฮาร์วีย์ มิลค์ เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน ค.ศ.1978 ความต้องการธงสีรุ้งก็เพิ่มขึ้น ความนิยมเพิ่มขึ้นอีกครั้งในทศวรรษต่อมาเมื่อชาวฮอลลีวูดในเวสต์ฮอลลีวูดฟ้องเจ้าของบ้านเรื่องสิทธิ์ในการแขวนธงนอกบ้าน
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ธงสีรุ้งเริ่มได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ และปัจจุบันมีให้เห็นทั่วโลกในฐานะตัวแทนเชิงบวกของชุมชน LGBT ธงรูปแบบยาวหนึ่งไมล์ถูกสร้างขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบ 25 ปีของเหตุการณ์สำคัญสองเหตุการณ์ Stonewall Riots และการสร้างธงของ Baker เอง Baker เสียชีวิตเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2017 ขณะอายุ 65 ปี เพียงสองปีหลังจากการแต่งงานเพศเดียวกันถูกกฎหมายในสหรัฐอเมริกา มรดกของเขายังคงอยู่ในธงหกสีที่โบกสะบัดอย่างภาคภูมิใจทุกเดือน Gay Pride ตระหนักถึงชีวิต และเป็นที่รักของชาว LGBT ทั่วโลก
อ้างอิงจาก
https://www.history.com/news/how-did-the-rainbow-flag-become-an-lgbt-symbol