10 ต.ค. 2024
07 ส.ค. 2023
เช็คก่อนตรวจ
21 ก.ค. 2023
วันที่ทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี (Zero HIV Stigma Day)
“Human First” เป็นหัวข้อรณรงค์ วันที่ทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวีในปี 2023 เพื่อเน้นย้ำมิติความเป็นมนุษย์ของผู้ที่มีเอชไอวีและได้รับผลกระทบจากเอชไอวี ที่ควรได้รับสิทธิความเป็นมนุษย์เฉกเช่นมนุษย์ทุกคน ให้เห็นมนุษย์ ไม่ใช่เห็นแต่ไวรัส และการเลือกปฏิบัติใดๆ ต่อผู้มีเอชไอวีควรถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน
ข้อเสนอเพื่อการขจัดการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี https://zerohivstigmaday.org/wp-content/uploads/2023/07/ZeroHIVStigmaDay_Toolkit.pdf
ความเป็นมา
วันที่ 21 กรกฎาคม ได้รับการเลือกและเสนอให้เป็นวันสร้างความตระหนักเรื่องการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี เพื่อเป็นเกียรติให้กับคุณ พรูเด็นซ์ โนบันตู มาเบเล่ (Prudence Nobantu Mabele) หญิงผิวดำชาวแอฟริกาใต้คนแรกที่แบ่งปันเรื่องสถานะการมีเอชไอวีให้กับสาธารณะรับรู้ เธอต่อสู้เพื่อสิทธิของผู้หญิงและเด็กที่อยู่ร่วมกับเอชไอวี และความรุนแรงทางเพศภาวะ คุณพรูเด็นซ์ เกิด 21 กรกฎาคม ปี 1971 ได้รับเอชไอวีปี 1990 พูดถึงสถานการณ์มีเอชไอวีของเธอในที่สาธารณะในปี 1992 และเสียชีวิตลงในวันที่ 10 กรกฎาคม ปี 2017 https://en.wikipedia.org/wiki/Prudence_Nobantu_Mabele
วันสร้างความตระหนักเรื่องทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี สร้างความเคลื่อนไหวไปทั่วโลก รวมผู้คน ชุมชน และประเทศทั้งหลายให้ตระหนักและลงมือปฏิบัติต่อการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี เพื่อนักกิจกรรมด้านเอชไอวีที่จากไปและเพื่อนักกิจกรรมทุกคนที่ยังคงต่อสู้กับเอชไอวีอย่างต่อเนื่อง
วันที่ทั่วโลกปราศจากการตีตราอันเนื่องมาจากเอชไอวี ริเริ่มในปี 2021 โดย 4 องค์กร
17 ก.ค. 2023
คัดลอกจากและนำเสนอเนื้อหาบางส่วนจาก บทความวิชาการเพื่อการศึกษาต่อเนื่องทางเภสัชศาสตร์
เรื่อง การใช้และความปลอดภัยของฮอร์โมนสาหรับเปลี่ยนกายภาพ ทางเพศในหญิงข้ามเพศ (Use and safety of hormone treatment for transforming physical sexual appearance in transgender women)
รศ. ดร. ภญ.จุราพร พงศ์เวชรักษ์
สาขาวิชาการบริบาลทางเภสัชกรรม, คณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ความปลอดภัยของการได้รับฮอร์โมน ในหญิงข้ามเพศ
โรคหัวใจร่วมหลอดเลือด [6, 8, 9]
ในภาพรวม การศึกษาเชิงระบาดวิทยาชนิด retrospective cohort หลายการศึกษาในยุโรป ติดตามผลเป็นระยะเวลา 4 ปี จนถึงตลอดชีวิต พบว่าหญิงข้ามเพศ มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจสูงกว่าหญิงทั่วไป ด้วยช่วงอัตราความเสี่ยง 1 ถึง 2.9 และมีอัตราการเสียชีวิตจากหัวใจขาดเลือด 1.64 เท่า (95%CI 1.43-1.87) เมื่อเทียบกับประชากรทั่วไป และเพิ่มขึ้นเป็น 3.12 (95% CI, 1.28–7.63) ในกลุ่มที่ได้รับ ethinyl estradiol 100 ไมโครกรัมต่อวัน ร่วมกับ CPA 100 มิลลิกรัมต่อวัน เปรียบเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ใช้ฮอร์โมนหรือเคยได้รับ [18-19] ซึ่งในปัจจุบัน ethinyl estradiol ไม่มีที่ใช้ในหญิงข้ามเพศอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ความเสี่ยงต่อโรคหัวใจร่วมหลอดเลือดที่เพิ่มขึ้น อาจเป็นผลจากปัจจัยเสี่ยงอื่นที่ทราบกันดีอยู่แล้วได้แก่ ดัชนีมวลกายที่สูง สูบบุหรี่ ความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน ภาวะคอเลสเตอรอลในเลือดสูงและการดารงชีวิตที่ไม่มีการออกแรงกาย อายุเมื่อเริ่มการใช้ฮอร์โมนเพื่อเปลี่ยนสภาพเพศ ก็มีความสาคัญต่อระยะเวลาของการมีปัจจัยเสี่ยง อย่างไรก็ตาม พบว่าหญิงข้ามเพศที่ได้รับฮอร์โมน มีระดับไขมันที่ดี คือ มีระดับ HDL-C เพิ่มขึ้นและระดับ LDL-C ลดลง [15, 19] เมื่อพิจารณาจากข้อจากัดของรูปการศึกษาที่เป็นข้อมูลย้อนหลังและเป็นกลุ่มประชากรยุโรป ยังไม่อาจสรุปได้ว่าหญิงข้ามเพศที่ได้รับฮอร์โมนมีอัตราการเสียชีวิตจากโรคหัวใจร่วมหลอดเลือดสูงกว่าหญิงทั่วไป และไม่อาจนามาคาดการณ์กับหญิงข้ามเพศไทยได้
การเกิดโรคหลอดเลือดสมองอุดตันหรือภาวะสมองขาดเลือดชั่วขณะ พบว่าการศึกษาให้ผลที่ไม่สอดคล้องกัน ซึ่งอาจเนื่องจากรูปแบบการศึกษาที่แตกต่างกัน มีทั้งการศึกษาชนิด cross-sectional และการศึกษาชนิด retrospective cohort จึงทาให้การรายงานผลมีทั้งอัตราความชุก/อุบัติการณ์ และอัตราเสี่ยง รวมถึงกลุ่มเปรียบเทียบมีทั้งชายและหญิงทั่วไป [18]
ดังนั้นอุบัติการณ์ที่แท้จริงของเหตุการณ์ด้านหัวใจร่วมหลอดเลือดรวมถึงการเสียชีวิตจากสาเหตุดังกล่าว ยังต้องการการศึกษาที่มีกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่และติดตามไปข้างหน้าในระยะเวลาที่นานเพียงพอ ซึ่งในปัจจุบันนี้มีการศึกษาที่เป็นข้อมูล real world ในยุโรป กาลังดาเนินการอยู่ต่อเนื่อง [15]
ลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำ [6, 8, 9]
เป็นที่ทราบกันดีว่า ฮอร์โมนเอสโตรเจนมีคุณสมบัติก่อลิ่มเลือด ทาให้เพิ่มความเสี่ยงลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำ ซึ่งขึ้นกับขนาดยา และปัจจัยบุคคลด้วย ได้แก่ อายุที่เพิ่มขึ้น ดัขนีมวลกายสูงกว่า 25 กก./ม.2 ปัจจัยทางพันธุกรรม ประวัติเคยเกิดลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำมาก่อน การศึกษาในหญิงข้ามเพศ หลังจากได้รับฮอร์โมนไป 2 และ 8 ปี มีความเสี่ยงต่ออุบัติการณ์ของลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำสูงกว่าบุคคลโดยทั่วไป โดยมี risk difference เมื่อเทียบกับเพศชายทั่วไป 4 (95% CI 1.6-6.7) และ 16.7 (6.4-27.5) และเมื่อเทียบกับเพศหญิงทั่วไป 3.4 (1.1-5.6) และ 13.7 (4.1-22.7) ตามลาดับ ระยะเวลาของการได้รับฮอร์โมนที่นานขึ้น การได้รับ CPA ร่วมและการได้รับเอสโตรเจนรูปแบบรับประทาน จะเพิ่มความเสี่ยง ในขณะที่รูปแบบแผ่นติดผิวหนังและเจลทาผิวหนังไม่มีผลเพิ่มความเสี่ยง ดังนั้นในหญิงข้ามเพศทุกรายที่มีปัจจัยเสี่ยง หรือในรายที่อายุ 40 ปีขึ้นไป จึงแนะนําให้ใช้เอสโตรเจนรูปแบบทางผิวหนัง
การทบทวนอย่างเป็นระบบและวิเคราะห์ชนิดอภิมาน ที่ประกอบด้วยข้อมูลจาก 18 การศึกษา ในหญิงข้ามเพศกว่า 10000 คน พบอัตราความชุกของเหตุการณ์ลิ่มเลือดอุดหลอดเลือดดำรวมร้อยละ 2 และความชุกสูงขึ้นตามอายุและระยะเวลาที่ได้รับฮอร์โมน หญิงข้ามเพศที่อายุเฉลี่ยไม่เกิน 37 ปี หรือได้รับฮอร์โมนไม่เกินระยะเวลา 1 ปี ไม่พบความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสาคัญ [20]
มะเร็ง [6-9]
มะเร็งเต้านมและมะเร็งต่อมลูกหมาก เป็นมะเร็งที่ไวต่อฮอร์โมน ข้อมูลย้อนหลังในกลุ่มหญิงข้ามเพศ ประเทศเนเธอร์แลนด์และสหรัฐอเมริกา ในระหว่างการได้รับฮอร์โมนต่อเนื่อง พบว่าอัตราของอุบัติการณ์มะเร็งเต้านมในหญิงข้ามเพศไม่ได้สูงกว่าหญิงทั่วไป แต่สูงกว่าผู้ชายทั่วไป ดังนั้นหญิงข้ามเพศจึงควรรับการคัดกรองเช่นเดียวกับหญิงทั่วไป มะเร็งต่อมลูกหมาก เป็นมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับฮอร์โมนเพศชายเทสโทสเตอโรน ในหญิงข้ามเพศที่ได้รับฮอร์โมนต้านแอนโดรเจน มีอัตราของอุบัติการณ์ต่ำากว่าในชายทั่วไป (incidence ratio 0.2, 95% CI 0.08-0.42)
กลุ่มที่ใช้ฮอร์โมนเอสโตรเจนและยาต้านฮอร์โมนเพศชาย CPA มีรายงานความชุกของเนื้องอกต่อมใต้สมอง ชนิดที่สร้างฮอร์โมนโปรแลคติน (prolactinoma) และเนื้องอกของเยื่อหุ้มสมอง (meningioma) สูงขึ้น ซึ่งยังไม่ทราบเหตุผล
เอกสารอ้างอิง
6. Hembree WC, Cohen-Kettenis PT, Gooren L, Hannema SE, Meyer WJ, Murad MH, Rosenthal SM, Safer JD, Tangpricha V, T’Sjoen GG. Endocrine treatment of gender-dysphoric/gender-incongruent persons: an endocrine society clinical practice guideline. J Clin Endocrinol Metab 2017; 102(11): 3869–903. doi: 10.1210/jc.2017-01658.
พล, บรรณาธิการ. คู่มือการให้บริการสุขภาพคนข้ามเพศประเทศไทย.-พิมพ์ครั้งที่ 1.-กรุงเทพฯ : กันต์รพีเพรส จากัด. 2563. หน้า 27-44, 135-154.
Totaro M, Palazzi S, Castellini C, Parisi A, D’Amato F, Tienforti D, Baroni MG, Francavilla S, Barbonetti A. Risk of venous thromboembolism in transgender people undergoing hormone feminizing therapy: a prevalence meta-analysis and meta-regression study. Front Endocrinol 2021; 12: 741866. doi: 10.3389/fendo.2021.741866.
02 มิ.ย. 2023
ก่อนอื่นมาร่วมตอบแบบสำรวจกัน
SOGIE หมายถึงรสนิยมทางเพศ อัตลักษณ์ทางเพศ และการแสดงออก SOGIE มักถูกพูดถึงเกี่ยวกับประเด็นของ LGBTQ แต่ไม่จำกัดเฉพาะคนกลุ่มนี้ ทุกคนมี SOGIE!
Sexual Orientation: SO หรือ รสนิยมทางเพศ หมายถึง อารมณ์ ความรู้สึกเชิงชู้สาว และความดึงดูดทางเพศต่อ… (หรือไม่ดึงดูดต่อ…) ทั้งในเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน เช่น เลสเบี้ยน เกย์ และไบเซ็กชวลอยู่ภายใต้ร่มนี้ นั่นเป็นเพราะเราพูดถึงคนที่ดึงดูดใจ รักต่างเพศ (มักใช้คำว่า Cisgender หรือ Straight) ก็อยู่ภายใต้ร่มนี้ เป็นสัญชาตญาณที่เกิดมาพร้อมกับความเป็นมนุษย์ เป็นปกติของความเป็นมนุษย์
แม้ว่าคำว่า “เพศ” จะเป็นชื่อเรียก แต่รสนิยมทางเพศในความหมายกว้างที่สุดยังครอบคลุมถึงแรงดึงดูดทางอารมณ์และโรแมนติกด้วย ตัวอย่างเช่น คนที่ไม่มีเพศสัมพันธ์อาจไม่ได้รับแรงดึงดูดทางเพศ พวกเขาอาจยังคงสัมผัสกับแรงดึงดูดที่โรแมนติกและยังคงสนใจในความสัมพันธ์กับผู้อื่น คำต่างๆ เช่น เฮเทอโรแมนติก (Heteromantic) โฮโมโรแมนติก (Homoromantic) และไบโรแมนติก (Biromantic) อยู่ภายใต้ร่มนี้
Gender Identity: GI หรือ อัตลักษณ์ทางเพศ หมายถึง ความสำนึกรู้และการแสดงออกทางเพศภาวะเกี่ยวกับความเป็นเพศภาวะของตัวเองซึ่งอาจจะสอดคล้องหรือไม่สอดคล้องกับเพศกำเนิด อัตลักษณ์เป็นเรื่องส่วนบุคคลและถูกกำหนดโดยบุคคลที่ระบุตนเองเท่านั้น The Human Rights Campaign (HRC) อธิบายอัตลักษณ์ทางเพศว่าเป็น “แนวคิดที่ลึกที่สุดเกี่ยวกับตนเองว่าเป็นเพศชาย เพศหญิง ผสมผสานกันของทั้งสองอย่าง หรือไม่มีเลย – นั่นคือปัจเจกบุคคลรับรู้ตนเองและสิ่งที่พวกเขาเรียกตนเองว่าอย่างไร”
เพศของคนๆ หนึ่งเป็นเรื่องทางชีววิทยาและมักกำหนดให้ตั้งแต่แรกเกิดโดยพิจารณาจากลักษณะทางกายวิภาคภายนอกที่สังเกตได้ ซึ่งอาจเป็นเพศชาย เพศหญิง หรือเพศกำกวม ในขณะเดียวกัน เพศในสำนึกของคนเราอาจไม่จำเป็นต้องตรงกับเพศกำเนิดตนก็ได้ ตัวอย่างเช่น คนข้ามเพศจะระบุเพศตนที่ต่างกับเพศแรกเกิด
Gender Expression: GE หรือ การแสดงออกทางเพศภาวะ หมายถึงวิธีที่ “บุคคลแสดงออกหรือนำเสนอเพศของตนในที่สาธารณะ” อาจรวมถึงเสื้อผ้า พฤติกรรม ความสนใจ และลักษณะทั่วไป ซึ่งอาจมาจากการสั่งสอนของครอบครัว เช่น ผู้ชายต้องแต่งกายสีเข้ม มีความเข้มแข็ง ส่วนผู้หญิงควรไว้ผมยาว แต่งหน้า ท่วงท่าการเดิน ความอ่อนโยน
แม้ว่าการแสดงออกทางเพศจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับอัตลักษณ์ทางเพศ แต่สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าการแสดงออกทางเพศนั้นเป็นเรื่องส่วนตัวมากเช่นกัน บุคคลจะเป็นผู้เลือกว่าจะแสดงออกอย่างไร การแสดงออกทางเพศของคนนั้นไม่จำเป็นต้องตรงกับความคิดของสังคมที่วางกรอบอัตลักษณ์ทางเพศที่แน่นอนของคนไว้
Sex Characteristic: SC หรือ เพศสรีระ หมายถึง ลักษณะทางเพศของบุคคลที่ติดตัวมาแต่กําเนิดซึ่งถูกกําหนดให้เป็น 2 เพศ นั่นคือ เพศหญิง และเพศชาย
การเป็น QUEER หมายถึงอะไร?
Queer เป็นคำศัพท์ SOGIE ที่สามารถอธิบายถึงรสนิยมหรืออัตลักษณ์ทางเพศของบุคคลที่ไม่ใช่เพศตามที่สังคมคุ้นเคย (นั่นคือสังคมมักกำหนดว่า Cis-Heterosexual เป็นเพศปกติ) ตัวอย่างเช่น บุคคลที่เป็น Queer อาจรู้สึกดึงดูดใจต่อเพศเดียวกันเท่านั้น แต่ระบุตนเองว่าเป็น cisgender หรือ รู้สึกดึงดูดใจกับทุกเพศและระบุตนเองว่าเป็น non binary
น่าเศร้าที่ queer ถูกใช้เป็นคำดูถูกเหยียดหยาม LGBTQ ในอดีต ดังนั้นบางคนในชุมชนจึงไม่สบายใจที่จะใช้คำนี้เพื่ออธิบายตัวเอง ถึงกระนั้น หลายคนเลือกที่จะเรียกตัวเองด้วยคำนี้อย่างเต็มภาคภูมิ ทางที่ดีที่สุด ควรถามว่าพวกเขาระบุตัวตนอย่างไรก่อนที่จะพูดถึงพวกเขาว่าเป็น Queer
ความสำคัญของ SOGIE
SOGIE เป็นส่วนสำคัญของตัวตนของบุคคล ว่าเป็น queer หรือ cisgender หรือไม่ อย่างไรก็ตาม มันสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ไม่ได้ระบุว่าตัวตนว่าเป็น straight หรือ cisgender เนื่องจากมันทำให้พวกเขามีภาษาในการแสดงออกเรื่องเพศและเพศภาวะในทางที่เหมาะสมและแท้จริงมากขึ้น
ปัจจุบัน หลายประเทศยอมรับว่าคุณลักษณะของ SOGIE ได้รับการคุ้มครองในกฎหมายต่อต้านการเลือกปฏิบัติ เพื่อให้แน่ใจว่าคนเพศทางเลือกรวมถึง queer ไม่ถูกเลือกปฏิบัติหรือถูกบังคับให้ปฏิบัติตามบรรทัดฐานทางสังคม แต่กระนั้นยังมีบางประเทศ เช่น ฟิลิปปินส์ยังคงมีร่างกฎหมาย SOGIE ที่ยังไปไม่ถึงไหน (แล้วประเทศไทยล่ะ…?)
SOGIE มีไว้สำหรับทุกคน
SOGIE ดูเหมือนจะไปในทำนองเดียวกับประเด็น LGBTQ แต่สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าทุกคนมี SOGIE การทำความเข้าใจอย่างน้อยในสิ่งที่เป็นพื้นฐานของ SOGIE ก็สามารถช่วยให้ทุกคนสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยมากขึ้นและเปิดกว้างมากขึ้นต่อกันและกัน
แหล่งอ้างอิง
26 พ.ค. 2023
เดือนมิถุนายน ของทุกปี คือเดือนแห่งความภาคภูมิใจของชาว LGBTAIQ+ (Pride Month) เรามักจะเห็นสีรุ้ง
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเห็นธงสีรุ้งปลิวไสวนอกบ้านและในบาร์ ติดไว้ที่เสื้อและที่หลังกันชน ทั้งหมดนี้เป็นการประกาศที่เป็นสากลและภาคภูมิใจว่า #LoveIsLove แต่ใครเป็นคนสร้างธงสีรุ้ง และทำไมมันถึงกลายมาเป็นสัญลักษณ์ของชุมชน LGBT?
ธงสีรุ้งถูกสร้างขึ้นในปีค.ศ. 1978 โดยศิลปินชาวอเมริกันผู้เป็นทั้งนักออกแบบ ทหารผ่านศึกในสงครามเวียดนาม และนักแสดง Drag queen ชื่อว่า Gilbert Baker เขาได้รับมอบหมายให้สร้างธงโดยนักการเมืองฮาร์วีย์ มิลค์ ไอคอนเกย์อีกคน สำหรับขบวนพาเหรดงาน pride ประจำปีของซานฟรานซิสโก
Baker ได้ให้สัมภาษณ์ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ ในปีค.ศ.2015 ว่าความคิดเรื่องธงที่เป็นตัวแทนของชุมชนเกย์และเลสเบียนเกิดขึ้นโดยบังเอิญกับเขาเมื่อ 2 ปีก่อนที่เขาจะสรรสร้างผลงาน นั่นคือปี 1976 เขาได้รับแรงบันดาลใจจากการเฉลิมฉลองครบรอบ 200 ปีของอเมริกา โดยสังเกตว่าสัญลักษณ์ดาวและแถบจากธงชาติอเมริกันที่เรียงกันอย่างต่อเนื่องทำให้เขาตระหนักว่าคงต้องมีอะไรสักอย่างที่สื่อถึงวัฒนธรรมสำหรับชุมชนเกย์ และในฐานะนักแสดงแดร็กซึ่งเคยชินกับการสร้างเสื้อผ้าของตัวเอง เขาก็พร้อมที่จะตัดเย็บสัญลักษณ์อันโดดเด่นนี้ในไม่ช้า
ในเวลานั้น ภาพที่ใช้บ่อยที่สุดสำหรับการเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิเกย์ที่กำลังเติบโตคือสามเหลี่ยมสีชมพู ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่พวกนาซีใช้เพื่อระบุกลุ่มรักร่วมเพศ Baker เห็นว่าการใช้สัญลักษณ์ที่มีอดีตอันมืดมนและเจ็บปวดนั้นไม่เคยเป็นทางเลือกสำหรับเขา เขาเลือกที่จะใช้สายรุ้งเป็นแรงบันดาลใจแทน
สีที่แตกต่างกันภายในธงหมายถึงการอยู่ร่วมกัน เนื่องจากชาว LGBT มาในทุกเชื้อชาติ ทุกวัย และทุกเพศ และสายรุ้งก็มีทั้งธรรมชาติและสวยงาม ธงดั้งเดิมมีแปดสี แต่ละสีมีความหมายต่างกัน ด้านบนเป็นสีชมพูสด ( Hot pink) ซึ่งเป็นตัวแทนของเพศ สีแดงสำหรับชีวิต สีส้มสำหรับการรักษา สีเหลืองหมายถึงแสงแดด สีเขียวสำหรับธรรมชาติ สีเทอร์ควอยซ์แสดงถึงศิลปะ สีครามสำหรับความสามัคคี และสุดท้ายสีม่วงที่ด้านล่างสำหรับจิตวิญญาณ
ด้วยความช่วยเหลือจากอาสาสมัครเกือบ 30 คนที่ทำงานในห้องใต้หลังคาของ Gay Community Center ในซานฟรานซิสโก Baker สามารถสร้างธงสีรุ้งชิ้นแรกโด่งดังไปทั่วโลกจนถึงปัจจุบัน จัดแสดงครั้งแรกที่ขบวนพาเหรดวันเสรีภาพเกย์ในซานฟรานซิสโกเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ.1978
หลังจากเปิดตัวการออกแบบแล้ว ผู้เข้าร่วมขบวนพาเหรดต่างโบกสัญลักษณ์ใหม่ด้วยความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันอย่างภาคภูมิ จากนั้น Baker ก็ออกแบบให้กับ Paramount Flag Company ซึ่งขายธงรุ่นที่มี 6 สี สีชมพูสดถูกตัดออกไป และสีเทอร์ควอยซ์กับสีคราม ถูกแทนที่ด้วยสีน้ำเงินเป็นแถบสีเดียว เพื่อวัตถุประสงค์ในการใช้งานจริง หลังจากการลอบสังหารฮาร์วีย์ มิลค์ เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน ค.ศ.1978 ความต้องการธงสีรุ้งก็เพิ่มขึ้น ความนิยมเพิ่มขึ้นอีกครั้งในทศวรรษต่อมาเมื่อชาวฮอลลีวูดในเวสต์ฮอลลีวูดฟ้องเจ้าของบ้านเรื่องสิทธิ์ในการแขวนธงนอกบ้าน
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ธงสีรุ้งเริ่มได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ และปัจจุบันมีให้เห็นทั่วโลกในฐานะตัวแทนเชิงบวกของชุมชน LGBT ธงรูปแบบยาวหนึ่งไมล์ถูกสร้างขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองวันครบรอบ 25 ปีของเหตุการณ์สำคัญสองเหตุการณ์ Stonewall Riots และการสร้างธงของ Baker เอง Baker เสียชีวิตเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2017 ขณะอายุ 65 ปี เพียงสองปีหลังจากการแต่งงานเพศเดียวกันถูกกฎหมายในสหรัฐอเมริกา มรดกของเขายังคงอยู่ในธงหกสีที่โบกสะบัดอย่างภาคภูมิใจทุกเดือน Gay Pride ตระหนักถึงชีวิต และเป็นที่รักของชาว LGBT ทั่วโลก
อ้างอิงจาก
https://www.history.com/news/how-did-the-rainbow-flag-become-an-lgbt-symbol
10 มี.ค. 2023
แปลและเรียบเรียงจาก https://theswaddle.com/kink-101-everything-you-need-to-know-about-bdsm/
BDSM คือการปฏิบัติทางเพศที่มีอัตลักษณ์และกิจกรรมทางเพศที่หลากหลาย BDSM มักถูกมองว่าเป็นรสนิยมทางเพศด้านมืด นอกลู่นอกทาง และผิดปกติ ซึ่งมักจะบังคับให้ผู้เล่นต้องหลบเข้าไปในเงามืด เป็นกลุ่มลับที่อยู่แบบมิดชิด ซึ่งแปลกแยกจากสังคมส่วนใหญ่
ผู้เข้าร่วม BDSM ก็จะมี 3 แบบหลัก ได้แก่ ครอบงำ ยอมจำนน และแบบสลับไปมาระหว่างสองแบบแรก ซึ่งเพศวิถีนี้ก็มีความลื่นไหลและต่อเนื่อง และสามารถเปลี่ยนแปลงได้ขึ้นอยู่กับอารมณ์หรือคู่ของผู้เข้าร่วม
บีดีเอสเอ็มมีอะไร?
Bondage (พันธนาการ) : รูปแบบหนึ่งของการจำกัดการเคลื่อนไหวของผู้เล่นทางเพศ เช่น การใช้เชือกหรือกุญแจมือ การยับยั้งชั่งใจแบบนี้สามารถเพิ่มความเพลิดเพลินทางเพศให้กับบางคน และกระตุ้นความรู้สึกทางร่างกาย (ความอบอุ่น ความเย็น ความกดดัน ความเจ็บปวด) ในบริเวณต่างๆ ของร่างกาย
Discipline (ระเบียบวินัย) : กฎและบทลงโทษ ทั้งหมดตกลงกันก่อนการเผชิญหน้าทางเพศจะเริ่มขึ้น โดยปกติผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่า จะใช้การควบคุมและกำหนดการกระทำของคู่ที่ยอมจำนน
Dominance: (การครอบงำ) การมีอำนาจเหนือคู่นอนทั้งในและนอกเพศสัมพันธ์ บางครั้ง ผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่า กำหนดและจัดการกับคู่นอน (ด้วยความยินยอมของอีกฝ่าย) ไม่เพียงแต่พฤติกรรมบนเตียงของคู่นอนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพฤติกรรมนอกเหนือจากนั้นด้วย ตั้งแต่การกินไปจนถึงรูปแบบการนอนหลับ
Submission (การยอมจำนน) : การกระทำของผู้ยอมจำนนที่ยอมทำตามผู้มีอำนาจเหนือกว่า พวกเขาตัดสินใจหรือรู้ตัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตนเอง พอๆกับ (หรืออาจมากกว่า) ที่ผู้มีอำนาจสั่งการรู้ตัว การสื่อสารระหว่างผู้มีอำนาจและผู้ยอมจำนนเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เนื่องจากต้องมีการกำหนดขอบเขต แบ่งปันความปรารถนา และได้รับการอนุญาต
Sadism , Masochism, Sadomasochism ซาดิสม์และมาโซคิสม์หรือซาโดมาโซคิสม์: ความสุขที่ผู้เข้าร่วม BDSM ได้รับจากการสร้างความเจ็บปวดให้คู่นอน (ซาดิสม์) หรือไมก็ได้รับความเจ็บปวดจากคู่นอน (มาโซคิสม์) สิ่งนี้อาจแสดงออกเป็นความเจ็บปวดทางอารมณ์ในรูปแบบของการทำให้อับอาย (humiliation) BDSM อาจรุนแรงได้ ถ้าคำว่า ‘รุนแรง’ ถูกดึงออกจากความสัมพันธ์เชิงลบทั้งหมด เรียกว่าการเล่นด้วยความรู้สึกรุนแรง BDSM เช่นการตบตี หยิก หรือทำให้คู่นอนได้รับอันตรายทางร่างกายอื่นๆ แต่ทั้งหมดนี้เป็นความยินยอมพร้อมใจ ความยินยอมเป็นกุญแจสู่การแสดงออกที่ดีของลัทธิ Sadomasochism กิจกรรมสามารถหยุดลงได้ทุกเมื่อหากมีใครรู้สึกไม่สบายใจกับความรุนแรงของการเล่น
คนที่มีส่วนร่วมใน BDSM จัดการกับความยินยอมอย่างไร?
ความยินยอม ในลักษณะที่ไม่มีการบังคับ พร้อมกับกำหนดขอบเขตไว้ชัดเจน และไปในทิศทางที่กระปรี้กระเปร่า จะทำให้เกิดประสบการณ์ทางเพศที่ปลอดภัยและสนองความต้องการอย่างครอบคลุมสำหรับคู่นอนทุกคน สามารถระบุไว้ในสัญญาอย่างเป็นทางการ หรือข้อตกลงปากเปล่า แบบไม่เป็นทางการ หากผู้เล่นรู้สึกไม่สบายใจทั้งก่อนหรือระหว่างประสบการณ์ พวกเขาสามารถหยุดได้อย่างง่ายดาย และผู้เล่นคนอื่นต้องเคารพในการเปลี่ยนใจนี้ จากการสื่อทางคำพูด หรือการส่งสัญญาณให้หยุด
BDSM สามารถเข้ากับเพศสัมพันธ์แบบธรรมดาได้หรือไม่?
BDSM สามารถมีได้หลายรูปแบบ ที่เราเข้าใจมักจะเป็นแบบที่มีแส้ มีชุดหนัง เหมือนที่เห็นในการแสดง BDSM ที่เป็นลักษณะ Discipline, Sadomasochism , Submission สามารถแปลเป็นการกระทำได้หลากหลาย ที่จะเพิ่มเติมในเพศสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นการตีก้นหรือกัดเบาๆ การใช้กุญแจมือ แม้กระทั่งการปฏิเสธไม่ให้คู่นอนถึงจุดสุดยอด จิดใจคนเราก็มีความพิสดารอยู่เหมือนกัน ซึ่ง BDSM ให้สเปกตรัมที่กว้างซึ่งสามารถรองรับความต้องการทางเพศที่มีความเข้มข้นต่างกันได้
อะไรทำให้ใครบางคนเอนเอียงไปทาง BDSM?
ความพึลึกพิลั่นที่จะร่วมเพศแบบ BDSM อาจเป็นความปรารถนาที่มีมาแต่กำเนิด เหมือนกับเด็กที่เรียนรู้ว่าตัวเองเป็น queer หรือคนประหลาดจะค่อยๆ รู้จักตัวตนของพวกเขาเองเมื่อเวลาผ่านไป พูดง่ายๆ ก็คือคนที่ไม่จำเป็นต้องมี sex แบบนั้น ก็สามารถค้นพบ BDSM ได้ในภายหลัง บางทีอาจเพื่อเติมชีวิตชีวาให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาหรือเพื่อค้นหาความตื่นเต้นในเรื่องเพศของพวกเขา
การมีความบอบช้ำทางใจ ((Trauma) จะนำเข้าสู่ความสนใจ BDSM หรือไม่?
มันไม่ได้เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดความปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมใน BDSM อย่างไรก็ตาม BDSM สามารถให้กำลังใจและพื้นที่ปลอดภัยสำหรับผู้รอดชีวิตจาก trauma ซึ่งอาจต้องการเอาชนะความบอบช้ำทางใจ ด้วยการปลดปล่อยความเจ็บช้ำอีกครั้ง ด้วยการควบคุมผลลัพธ์ในครั้งนี้ หากสมาชิกของชุมชน BDSM ให้การดูแล ความเคารพ และการสื่อสารกันอย่างเป็นปกติ ก็จะเกิดเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับผู้ที่มี trauma ในการเปิดโลกและคงสภาพเรื่องเพศของพวกเขา
ทุกคนมีคนรักหลายคน (Polyamorous) ในชุมชน BDSM หรือไม่?
ไม่ ไม่จำเป็น BDSM เป็นเพศวิถีทางเลือก นั่นคือมันเบี่ยงเบนไปจากสิ่งที่สังคมถือว่าเป็นบรรทัดฐาน โดยธรรมชาติแล้ว BDSM ยังยอมรับเพศวิถีอื่นๆ เช่น การมีภรรยาหลายคน ชุมชน BDSM ยังยินดีต้อนรับเพศวิถีทางเลือกทั้งหมด ตัวอย่างเช่น ความสัมพันธ์แบบผู้ครอบงำ-ผู้ยอมจำนน อาจเป็นแบบผัวเดียวเมียเดียว หรือความสัมพันธ์แบบซ้อนทับกันแค่ไหน กลุ่มคนชายขอบก็มักยอมรับซึ่งกันและกัน
โดยสรุปแล้ว ตั้งแต่การพูดคุยโดยละเอียดและครอบคลุมก่อนที่จะทำ BDSM เพื่อกำหนดขอบเขตและยืนยันความต้องการทางเพศ การสื่อสารที่เปิดเผยและตรงไปตรงมา การดูแลหลังการกระทำ ตลอดจนจริยธรรมของ BDSM สิ่งเหล่านี้จะก่อให้เกิด สภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยและได้รับการเคารพ ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาแสดงเพศวิถีของตนเองอย่างมั่นใจ
28 ก.พ. 2023
Save lives: Decriminalise รักษาชีวิต ยกเลิกการเอาผิดทางอาญา เพื่อยุติเอดส์
วันยุติการเลือกปฏิบัติ 2566 ภายใต้สโลแกน “รักษาชีวิต ยกเลิกการเอาผิดทางอาญา เพื่อยุติเอดส์” (“Save lives: Decriminalise”) โครงการเอดส์แห่งสหประชาชาติ (ยูเอ็นเอดส์) ให้ความสำคัญเรื่อง การยกเลิกการเอาผิดทางอาญากับกลุ่มประชากรหลักและผู้ที่อยู่ร่วมกับเอชไอวีเปนการรักษาชีวิตและช่วยยกระดับการยุติปญหาเอดส์ การที่กฎหมายเอาผิดทางอาญาหลายฉบับมุ่งเป้าไปที่กลุ่มประชากรหลักกลุ่มต่างๆ และผู้อยู่ร่วมกับเอชไอวีเปนการละเมิดสิทธิมนุษยชน ส่งผลให้คนถูกตีตราและทำให้ตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น เพราะเปนการสร้างอุปสรรคขัดขวางการเข้าสู่บริการและการสนับสนุนที่จำเปนสำหรับพวกเขาในการป้องกันและดูแลสุขภาพของตนเอง
ป พ.ศ. 2564 โลกตั้งเป้าหมายการปฏิรูปกฎหมายไว้สูงมากในการขจัดกฎหมายอาญาที่บั่นทอนการตอบสนองการแก้ไขปญหาเอชไอวีและละทิ้งประชากรหลักกลุ่มต่างๆ ไว้เบื้องหลัง บนความตระหนักว่า การยกเลิกการเอาผิดทางอาญาเปนองค์ประกอบสำคัญในการแก้ปญหา ประเทศต่างๆ ได้แสดงความมุ่งมั่นว่าในป พ.ศ. 2568 การใช้กฎหมายลงโทษและนโยบายแวดล้อมที่ส่งผลกระทบต่อการแก้ไขปญหาเอดส์จะลดลงเหลือน้อยกว่า 10 เปอร์เซ็นต์
อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการปฏิรูปกฎหมายและนโยบายอยู่บ้าง แต่โลกก็ยังห่างไกลจากความสำเร็จตามเป้าหมาย รายงานของยูเอนเอดส์ระบุข้อเท็จจริงว่า ปจจุบันนี้ มี 134 ประเทศที่กำลังดำเนินการเอาผิดทางอาญาอย่างชัดเจนหรือดำเนินคดีกับการไม่เปดเผยสถานะของการมีเอชไอวีและทำให้เกิดการรับหรือส่งผ่านเอชไอวี มี 20 ประเทศที่เอาผิดทางอาญา และ/หรือดำเนินคดีกับคนข้ามเพศ มี 153 ประเทศที่กำหนดให้งานบริการทางเพศเปนความผิดทางอาญาในแง่ใดแง่มุมหนึ่งเปนอย่างน้อย และมี 67 ประเทศที่เอาผิดทางอาญากับการมีเพศสัมพันธ์ของเพศเดียวกันที่สมัครใจ นอกจากนี้ มี 48 ประเทศที่ยังคงกำหนดข้อห้ามไม่ให้ผู้อยู่ร่วมกับเอชไอวีเดินทางข้ามพรมแดนของตน ในขณะที่ 53 ประเทศรายงานว่าต้องการให้มีการบังคับตรวจหาสถานะของการมีเอชไอวี เช่น เพื่อการจดทะเบียนสมรส หรือการประกอบอาชีพบางอาชีพ มี 106 ประเทศรายงานว่า วัยรุ่นที่ต้องการเข้าถึงการตรวจหาสถานะของการมีเอชไอวีจะต้องได้รับความยินยอมจากผู้ปกครอง
การเอาผิดทางอาญาส่งผลให้เกิดการเลือกปฏิบัติและความไม่เท่าเทียมกันทางโครงสร้าง การเอาผิดทางอาญาปล้นเอาโอกาสการมีชีวิตที่แข็งแรง สมบูรณ์ไปจากผู้คน และถ่วงรั้งการยุติปญหาเอดส์
— ยุติการเอาผิดทางอาญาที่เกี่ยวข้องกับเอชไอวี เพื่อรักษาชีวิต เพื่อยุติเอดส์ –
เนื่องในวันยุติการเลือกปฏิบัติ วันที่ 1 มีนาคม พวกเราเฉลิมฉลองสิทธิของทุกคนในการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ มีประสิทธิผล และดำรงชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี วันยุติการเลือกปฏิบัติให้ความสำคัญเรื่องการทำให้ผู้คนได้รับข้อมูลที่ครบถ้วน และส่งเสริมการเข้าร่วม ความเห็นอกเห็นใจ สันติภาพ และเหนือสิ่งอื่นใดคือความเคลื่อนไหวเพื่อการเปลี่ยนแปลง วันยุติการเลือกปฏิบัติกำลังช่วยสร้างความเคลื่อนไหวบนความสมานฉันท์เพื่อยุติการเลือกปฏิบัติทุกรูปแบบ
20 ก.พ. 2023
ระบบชายเป็นใหญ่หรือปิตาธิปไตย (Patriarchy) เป็นคำที่ใช้อธิบายระบบสังคมที่เอื้อให้เพศชาย หรือ ‘ความเป็นชาย’ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร เช่น พ่อ สามี ลูกชายที่มีสิทธิมีอำนาจเหนือเพศอื่น หรือแนวคิดที่เพศชายเป็นศูนย์กลางของสังคมเป็นผู้นำ ระบบนี้จะมอบอำนาจและโอกาสเข้าถึงทรัพยากรต่างๆ ให้กับความเป็น ‘ชาย’ มากกว่าเพศอื่นๆ
แม้ว่าชื่อของระบบที่ครอบโลกนี้ไว้คือ ‘ชายเป็นใหญ่’ แต่ทุกเพศทุกวัยก็สามารถรับวิธีคิดแบบจู๋เป็นเจ้าโลกมาปรับใช้ได้เหมือนกัน (ทั้งรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม) เช่น ผู้หญิงที่สวมบทบาทเป็นตำรวจศีลธรรม คอยจับตาตรวจสอบว่าผู้หญิงด้วยกันเองแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยหรือเปล่า เป็นกุลสตรีไหม เป็นแม่ที่ดีของลูก เป็นภรรยาที่ดีของสามีหรือไม่ และส่งต่อความคิดเป็นลูกสาวต้องทำงานบ้าน เกย์ไม่ชอบกะเทยเพราะมองว่าสาวกว่า ไม่ชอบเกย์ที่ออกสาวกว่าตัวเอง หรือเป็นเกย์ต้องแมนๆ ไปกันแบบรุ่นสู่รุ่น
LGBTQ ในสถาบันชาติที่เป็นรัฐผู้ชาย
อันเนื่องจากความสัมพันธ์เชิงอำนาจที่เพศสภาพของชายรักต่างเพศถูกยกให้มีคุณค่าความหมายสูงกว่า ถูกทำให้กลายเป็นสถาบันหลักๆ เช่น ศาสนา เศรษฐกิจ การเมือง การศึกษา ครอบครัว ศาล ทหาร การทูต รัฐจึงกลายเป็น ‘รัฐผู้ชาย’ (male state) ทำหน้าที่เป็นทั้งผู้ส่งสารรับใช้หรือเป็นตัวแทนของระบบปิตาธิปไตย และก่อตั้งขึ้นเพื่อผลประโยชน์เฉพาะผู้ชายรักต่างเพศมากกว่า และรัฐด้วยตัวของมันเองคือผู้กดขี่ในฐานะโครงสร้างอำนาจแบบชายเป็นใหญ่ ผู้หญิงและเพศสภาพอื่นๆ กลายเป็นเพียงชนกลุ่มน้อย คนชายขอบที่โอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรน้อยกว่า และถูกให้คุณค่าความหมายต่ำกว่า
สถาบันเช่นนี้ไม่เพียงสร้างโครงสร้างที่เอื้อให้เพศชายมีอำนาจบทบาทเหนือเพศอื่นๆ แต่ยังแยกชายรักต่างเพศออกจากผู้หญิงและชายรักเพศเดียวกัน เป็นพื้นที่สังคมที่มีแหล่งกำเนิดดั้งเดิมเป็นสังคมชายล้วน หรือแม้ว่าต่อมาจะเริ่มมีสมาชิกหญิงหรือเกย์แฝงเข้ามาแต่ก็ยังจะคงเป็นสถาบันในนามของผู้ชายรักต่างเพศ นำไปสู่การสร้างชนชั้นและความเหลื่อมล้ำในโครงสร้างทางเศรษฐกิจการเมืองสังคมในรูปแบบที่สร้างความชอบธรรมให้มีอำนาจเหนือกว่าผู้หญิงและรวมไปถึงชายรักเพศเดียวกัน ซึ่งกลายเป็นโครงสร้างในทุกๆ วัฒนธรรมบนพื้นที่สาธารณะ
ยิ่งไปกว่านั้น การรวมกลุ่มเป็นสังคมผู้ชายก็เกิดมาจากความหวาดกลัวและรังเกียจคนรักเพศเดียวกัน โดยทางจิตวิทยาที่เรียกว่า ‘homosexual panic’ ซึ่งแท้จริงเป็นเพียงข้ออ้างหรือคำแก้ตัวของผู้ที่รังเกียจคนรักเพศเดียวกัน ซึ่งโดยส่วนใหญ่มักเป็นผู้ชาย ที่ใช้ในการป้องกันตนเองจากข้อกล่าวหาทั้งทางกฎหมายหรือสังคม เพื่อให้ได้รับบทลงโทษน้อยลงจากการโจมตีทำร้ายใช้ความรุนแรงต่อคนรักเพศเดียวกัน หรือเพื่อไม่ให้ถูกโจมตีคุกคามกลับ เป็นความหวาดกลัวอันเกิดจากความไม่มั่นคงในเพศสภาพและสถานะ ‘ความเป็นชาย’ ของตนเอง หรือเป็นความเจ็บป่วยทางจิตใจส่วนบุคคล
ศาสนาจากรากเหง้าชายเป็นใหญ่ มีมุมมองอย่างไรต่อ LGBTQ
“ไม่ตรงเพศสภาพกำเนิด = บาป”
เมื่อความหลากหลายทางเพศถูกมองเป็นเรื่องผิดหลักศาสนา ถูกอ้างด้วยศีลธรรมอันดี
“กฎหมายใดก็ตามที่ตราขึ้นมาแล้วขัดหรือแย้งกับพระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน ซึ่งมีการถือปฏิบัติมาแล้ว 1,400 กว่าปี และไม่มีการแก้ไขแล้ว เราไม่สามารถที่จะรับได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในข้อที่ 7 ให้คู่สมรสเพศเดียวกัน สามารถจดทะเบียนสมรสโดยชอบด้วยกฎหมาย ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์สามารถรับผู้เยาว์ได้”
ซูการ์โน มะทา ส.ส.จังหวัดยะลา พรรคประชาชาติ อภิปรายตอนหนึ่งถึงร่าง พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ หรือกฎหมายสมรสเท่าเทียม
ในวันที่ 15 มิถุนายน 2565 ที่ผ่านมา ที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎรมีมตินัดพิจารณาว่าจะรับหลักการร่างพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1448 หรือที่เรียกกันว่าร่าง พ.ร.บ.สมรสเท่าเทียม ที่มีเนื้อหาสำคัญหลักๆ คือการเปลี่ยนข้อความในกฎหมายที่ระบุว่า ‘ชาย’ กับ ‘หญิง’ สามารถสมรสกันได้ เปลี่ยนเป็น ‘บุคคล’ กับ ‘บุคคล’ สามารถสมรสกันได้ รวมถึงการเปลี่ยนคำว่า ‘สามีและภรรยา’ ให้เหลือเพียงแค่ ‘คู่สมรส’ และกฎหมายฉบับนี้จะทำให้คู่สมรสทุกคู่มีสิทธิขอรับเลี้ยงดูบุตรบุญธรรมร่วมกันได้
นอกจากนี้ยังมีการหยิบยกถึงหลักการทางศาสนาต่างๆ ที่ชี้ให้เห็นว่า การที่บุคคลหนึ่งไม่ตรงเพศสภาพกำเนิดถือเป็นสิ่งแปลก ผิดธรรมชาติ หรือเป็นบาป เช่น อิสระ เสรีวัฒนวุฒิ ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคประชาธิปัตย์ กล่าวตอนหนึ่งขณะรับร่างอภิปราย พ.ร.บ. สมรสเท่าเทียมว่า ไม่เห็นด้วยกับร่างของกระทรวงยุติธรรม เพราะมีการจำกัดว่าคู่ชีวิตต้องเป็นเรื่องระหว่างเพศเดียวกันเท่านั้น และคู่สมรสต้องเป็นเรื่องระหว่างชายกับหญิงเท่านั้น เพราะเป็นหลักธรรมชาติ การแต่งงานของเพศอื่นจึงไม่ใช่หลักธรรมชาติ ไม่ใช่เรื่องปกติ จำเป็นต้องมีกฎหมายพิเศษบังคับใช้ คือ ร่าง พ.ร.บ.คู่ชีวิตของกระทรวงยุติธรรม
คัมภีร์อัลกุรอานระบุว่า เพศสัมพันธ์คือของขวัญจากพระเจ้า ควรจะเกิดขึ้นระหว่างการสมรสของชายกับหญิงเท่านั้น อิสลามจึงไม่ยอมรับความหลากหลายทางเพศเพราะเห็นว่าผิดธรรมชาติและไม่เป็นไปตามประประสงค์ของพระเจ้า
คัมภีร์ไบเบิล มีบัญญัติหลายข้อที่กล่าวว่าการรักร่วมเพศ = บาป การมีเพศสัมพันธ์กับเพศเดียวกันเป็นบาป การใช้เครื่องแต่งกายของเพศตรงข้ามเป็นที่พึงรังเกียจแด่พระเจ้า
แม้ว่าพระไตรปิฎกจะไม่มีบัญญัติไหนเขียนว่าการเป็นคนรักเพศเดียวกันเป็นบาป หรือการไม่ตรงเพศสภาพกำเนิดเป็นสิ่งขัดต่อหลักคำสอนแบบตรงๆ แต่ศาสนาพุทธได้ส่งต่อชุดความคิดที่ว่าการเป็นเกย์ ทอม ดี้ เป็นบุคคลที่ทำบาปในชาติที่แล้ว
คนที่เกิดและมีเพศตรงกับสภาพกำเนิดนั้น ชาติที่แล้วเป็นชายที่รักษาศีลข้อที่ 3 ไม่เจ้าชู้ไม่ผิดลูกเมีย ส่วนผู้หญิงชาติที่แล้วทำบุญมาเหมือนผู้ชาย แต่ในอดีตชาติเคยผิดศีลกาเม สุมิจฉาจาร จึงเกิดมาเป็นเพศหญิง สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าทางพุทธศาสนามีการเหยียด ‘ทุกเพศ’ โดยอาจตีความได้ว่า การที่ไม่ได้เกิดมาเป็นเพศชายหรือเพศสภาพไม่ตรงเพศกำเนิด คือการทำบาปทำกรรมมามากว่าเพศชาย และคนที่เกิดมาเป็นเพศชายนั้นชาติที่แล้วทำบุญมามากเป็นผู้บริสุทธ์
การรังเกียจเพศเดียวกันในพุทธศาสนาไม่แตกต่างจากศาสนาในตะวันตก แต่พุทธศาสนานั้นรังเกียจผู้หญิงอย่างมาก และถูกทำให้ถูกต้องผ่านคำสอนในพุทศาสนาทั้งเถรวาทและมหายาน ซึ่งไม่ใช่เพียงแต่การรังเกียจเพศหญิง แต่อะไรก็ตามที่เกี่ยวกับผู้หญิงหรือมีลักษณะแนวโน้มไปทางผู้หญิงก็จะถูกรังเกียจด้วย ดังนั้น เกย์บางคนที่มีลักษณะเหมือนผู้หญิงก็จะถูกรังเกียจหรือเลือกปฏิบัติไปด้วย
เพศหลากหลายหรือชายเป็นใหญ่? ในสื่อบันเทิง
จากบทความเรื่อง “ภาพจำของซีรีส์วายในประเทศไทย: เมื่อความเป็นจริงไม่ใช่สิ่งที่ปรากฏบทหน้าจอ” โดย สิทธิศักดิ์ บุญมั่น (2564) ได้กล่าวตอนหนึ่งว่า จากการสำรวจซีรีส์วายไทยที่ออกอากาศในปี 2020 และต้นปี 2021 ของ Rocket Media Lab บนแพลตฟอร์มไลน์ทีวี ทั้งหมด 13 เรื่อง พบว่าเกือบทั้งหมดยังคงเสนอภาพของชายตรงเพศ (Straight) ที่รักกัน และทั้ง 100% จะต้องมีฝ่ายหนึ่งที่ดูมีความเป็นชายมากกว่าอีกฝ่าย ซึ่งการนำเสนอเนื้อหาที่มีแต่ความเกี่ยวข้องกับเพศชายนั้นสร้างภาพจำให้คนดูยึดติดว่านักแสดงจะต้องเป็นชายตรงเพศเท่านั้น การนำเอานักแสดงที่อยู่ในกลุ่มชายรักชายมาเล่นซีรีส์วายกลับกลายเป็นเรื่องที่ผิดแปลก และนับเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้กลุ่มคนผู้มีความหลากหลายทางเพศถูกกีดกันให้กลายเป็นคนชายขอบ หรือหากเป็นตัวละครที่มีลักษณะอ่อนหวาน (Feminine) ก็อาจได้รับบทบาทสำคัญในเรื่อง แต่ก็ต้องถูกนำเสนอในลักษณะเป็นตัวตลก สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ล้วนแต่สะท้อนชุดความคิดที่ผู้ชายต้องเป็นใหญ่เท่านั้น
แม้จะมีจุดขายเรื่องความรักชาย-ชาย แต่สิ่งที่ซีรีส์วายอาจทำได้ คือการไม่ละทิ้งกลุ่มคนหลากหลายทางเพศไว้ข้างหลัง หรือเลือกนำเสนอเพียงนักแสดงที่เป็น ‘สเตรต’ (Straight) เท่านั้น เพราะการบอกเล่าเรื่องราวจากกลุ่มคนหลากหลายทางเพศจริง ๆ อาจสร้างการขับเคลื่อนและความเสมอภาคทางสังคมได้ดีกว่า หรือการพูดคุยอัตลักษณ์ทางเพศอื่น ๆ ที่มากกว่าชาย-ชาย ที่อยู่ในสังคมเช่นเดียวกันก็เป็นเรื่องสำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน
LGBT เป็นคำที่หลาย ๆ คนรู้จัก แต่แท้ที่จริงแล้วนิยามความหมายของคนหลากหลายทางเพศไม่ได้มีเพียงแค่นั้น แต่ยังรวมไปถึง QIAN+ แล้วทำไมซีรีส์ไทยถึงให้ความสำคัญแค่ความรักของชาย–ชายเท่านั้น ในเมื่อยังมีกลุ่มคนหลากหลายทางเพศที่มากกว่าความรักชาย–ชาย
แหล่งอ้างอิง
10 ก.พ. 2023
แปลและเรียบเรียง จาก https://www.psychologytoday.com/us/basics/relationships/love-and-sex
ความสัมพันธ์ทางเพศเป็นส่วนสำคัญของความสัมพันธ์ แต่ก็ไม่เสมอไปอย่างที่คนทั่วไปคิด ในระยะยาว คู่รักส่วนใหญ่จะเผชิญกับความท้าทายทางเพศ เนื่องจากร่างกายเปลี่ยนแปลงไปตามอายุและความต้องการทางเพศของแต่ละคนก็ลดลงเรื่อยๆ การวิจัยแสดงให้เห็นอย่างต่อเนื่องว่าคู่รักส่วนใหญ่มีปัญหาในการพูดเรื่องเพศอย่างตรงไปตรงมา แต่เมื่อพวกเขาพูดออกไป ก็จะทำให้พวกเขาใกล้ชิดกันมากขึ้น ความรักทำให้คนเรามาพบกัน แต่การจะอยู่ร่วมกันต้องใช้เวลามากกว่า
พลังแห่งความรัก ( The Power of Love)
ความสัมพันธ์แบบคู่รักอาจเป็นเรื่องของความเป็นความตาย การมีความสัมพันธ์แบบเกื้อกูล มีแนวโน้มป้องกันให้ความรักนั้นคงอยู่ ในขณะที่ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษนั้นสร้างความเสียหายมากกว่าการไม่มีความสัมพันธ์เลย แต่ความรักเป็นสิ่งที่ตอบแทนซึ่งกันและกันเสมอ และจะคงอยู่ได้ก็ต่อเมื่อทั้งคู่เต็มใจเปิดเผยและซื่อสัตย์ต่อกัน แสดงความขอบคุณ แบ่งปันความคิดและความรู้สึก และขอการสนับสนุนมากกว่าพยายามทำคนเดียว เรามักเชื่อว่าพวกเรากำลังรักษาชีวิตคู่ของตนโดยเก็บปัญหาไว้ใต้พรม แต่พอพบว่าคนที่เรารักที่สุด ไม่ไว้วางใจหรือขอความช่วยเหลือจากเรา มันทำให้เราเจ็บปวดอย่างสุดซึ้ง
รักคืออะไร?
ความรักโรแมนติกอาจถูกมองว่าเป็นการปรับตัวเชิงวิวัฒนาการ ซึ่งเป็นพลังที่เพิ่มโอกาสในการส่งต่อยีนไปยังคนรุ่นต่อไปในอนาคต นอกจากนี้ยังเป็นพลังที่ช่วยให้คู่สัมพันธ์ สามารถอยู่ด้วยกันได้ในระยะยาว บางคนระบุว่ามันเป็นแรงอะไรสักอย่างที่ดึงดูดผู้คนเข้าหากัน แม้จะไม่อาศัยความรู้สึกโรแมนติกที่รุนแรงก็ตาม โดยผ่านสิ่งที่เรียกว่า “เพียงการเปิดเผย/สัมผัสซ้ำๆ” และบางคนที่อ้างถึงคำจำกัดความและบริบทความรักที่แตกต่างกันจากต่างช่วงเวลาและต่างวัฒนธรรม อธิบายว่ามันเป็นเพียงโครงสร้างทางสังคมวัฒนธรรม
ความรักต้องการความหลงใหลหรือไม่? ( Love vs Passion)
บางคนนิยามความรักว่ามีองค์ประกอบสามประการ ได้แก่ ความใกล้ชิด ความมุ่งมั่น และความหลงใหล แต่หลายคู่กังวลว่าความหลงใหลของพวกเขาจะลดลงในช่วงหลายปีที่ผ่านไป ทำให้ความสัมพันธ์ปลอดภัยน้อยลง อย่างไรก็ตาม การวิจัยพบว่า passion ที่ลดลงในตัวมันเอง เป็นปัญหาน้อยกว่าความเชื่อของคู่รักที่ว่าเมื่อลดลงแล้วจะไม่สามารถกู้คืนได้ คู่ที่เข้าใจว่าใดใดในโลกมีขึ้นมีลง มีแนวโน้มที่จะจุดไฟอีกครั้งและอยู่ด้วยกันได้
พลังของเซ็กส์ (The Power of Sex)
เซ็กส์เป็นส่วนสำคัญของความสัมพันธ์หลายๆ อย่าง การวิจัยพบว่า แม้ว่าการมีเซ็กส์เป็นประจำจะช่วยประสานความผูกพันทางอารมณ์ของคู่รัก แต่สิ่งที่สำคัญคือสิ่งที่แสดงออกต่อความสัมพันธ์ เช่น การเปิดเผย ความโปร่งใส การสื่อสารในเชิงบวก สิ่งที่เกิดขึ้นหลังการมีเพศสัมพันธ์ก็มีความสำคัญเช่นกัน พบว่า หากมีความพึงพอใจหลังมีเพศสัมพันธ์ อาจทำให้คู่นอนรู้สึกดีขึ้นต่อกันและกัน เป็นเวลาหลายสัปดาห์หรือหลายเดือน คู่รักหลายคนกังวลว่าเหตุใดพวกเขามีเพศสัมพันธ์ไม่บ่อยเท่าที่เคยมีมา หรือว่าพวกเขาจำเป็นต้องเรียนรู้เทคนิคใหม่ๆ หรือไม่
อะไรคือกุญแจสู่เซ็กส์ที่ดี?
กุญแจสู่ชีวิตเซ็กส์ที่ดีคือการสามารถอยู่ในช่วงเวลานั้น สื่อสารกันตรงๆ เกี่ยวกับความต้องการทางเพศของพวกเขา และมีความเห็นอกเห็นใจ เปิดใจที่จะลองสิ่งใหม่ๆ ด้วยกัน
เรามีเพศสัมพันธ์เพียงพอหรือไม่?
ผู้เชี่ยวชาญหลายคนแนะนำว่าการมีเพศสัมพันธ์ไม่บ่อยนักหรือแทบไม่มี ไม่เป็นปัญหาสำหรับคู่รัก ตราบใดที่พวกเขาพบว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาน่าพึงพอใจและเชื่อว่าพวกเขากำลังมี มีเพศสัมพันธ์เพียงพอ
การมีเซ็กส์ทำให้คู่รักมีความสุขมากขึ้นจริงหรือ?
อาจจะไม่ ในการทดลอง เมื่อคู่สามีภรรยาถูกขอให้เพิ่มความถี่ในการมีเพศสัมพันธ์ตามปกติเป็นสองเท่า ส่วนใหญ่ไม่ปฏิบัติตาม และผู้ที่สามารถทำได้ ก็มีไม่รายงานว่ามีความพึงพอใจทางเพศมากขึ้น กล่าวอีกนัยหนึ่ง สำหรับคู่รักส่วนใหญ่ เมื่อเป็นเรื่องของเซ็กส์ คุณภาพมีความสำคัญมากกว่าปริมาณ
เซ็กซ์ที่ดีจะทำให้ชีวิตคู่รอดหรือไม่?
สามารถทำได้ แต่คู่รักควรเข้าใจบทบาทของเซ็กส์ในความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ทางเพศที่มีคุณภาพสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นของความสัมพันธ์ เป็นรากฐานสำหรับความยั่งยืนในระยะยาว แม้ความพึงพอใจทางเพศจะเริ่มลดลงในหลายๆ ความสัมพันธ์ ความพึงพอใจโดยรวมก็ยังคงสูงอยู่ แต่เมื่อระดับความปรารถนาของคู่นอนเริ่มแตกต่างกันอย่างมาก ก็ต้องหันมาคำนึงและปรึกษาร่วมกัน
คู่รักจะค้นพบความหลงใหล (Passion) อีกครั้งได้อย่างไร?
สำหรับบางคู่ที่ไม่ใช่ส่วนใหญ่ เซ็กส์ครั้งแรกที่เร่าร้อนเป็นสิ่งสำคัญของชีวิตเซ็กส์ที่ดีต่อสุขภาพ แต่คู่รักหลายคนในความสัมพันธ์ระยะยาวพบว่าตัวเองถอยห่างจากเซ็กส์ที่เร่าร้อน อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่ต้องการใช้ความพยายามหรือเพราะพวกเขาพูดไม่ออก ผู้เชี่ยวชาญบางคนแนะนำว่า ให้พูดถึงเรื่องนี้อย่างเปิดเผย ปล่อยให้ตัวเองแสดงตัวตนดั้งเดิมออกมา และเรียนรู้ที่จะอดทนต่อกัน
คู่นอนจะคุยเรื่องเพศที่ “แหวกแนว” (unconventional sex) ได้อย่างไร?
จริงๆแล้วเรามันไม่ยากที่จะเรียนรู้ว่า เซ็กส์ที่ “แหวกแนว” ส่วนใหญ่เป็นเรื่องปกติธรรมดา การสำรวจพบว่าคู่รักส่วนใหญ่มี การเล่นเซ็กส์แบบพิลึกพิลั่น หรืออย่างน้อยก็มีจินตนาการเกี่ยวกับเรื่องนี้ คู่รักที่เข้าใจสิ่งนี้และกังวลน้อยลงเกี่ยวกับการละเมิดบรรทัดฐาน จะสามารถพูดคุยเกี่ยวกับความปรารถนาของพวกเขาและมีแนวโน้มที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่น่าพอใจ
ฉันจะทำอย่างไรหากคู่นอนไม่ตอบสนองความต้องการทางเพศของฉัน
คนๆ หนึ่งจำเป็นต้องมีเพศสัมพันธ์บ่อยขึ้นกับคู่นอนที่มีแรงขับทางเพศสูง แม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจ หรือไม่? และหากอีกฝ่ายไม่เต็มใจ คู่นอนอีกฝ่ายก็สมควรที่จะแสวงหาเซ็กส์ที่อื่นหรือไม่? ก่อนที่ใครก็ตามจะเริ่มต้นความสัมพันธ์หรือเดินออกจากความสัมพันธ์ คู่iรัก/คู่นอน ควรหารือเกี่ยวกับความต้องการที่ยังไม่ได้รับการตอบสนอง และดูว่าการยุติความสัมพันธ์นั้นสมเหตุสมผลหรือไม่ หรือมีความเข้าใจใหม่บางอย่างหรือไม่
คู่รักสามารถอยู่ด้วยกันได้แม้ว่าพวกเขาจะหยุดมีเพศสัมพันธ์หรือไม่?
ความสัมพันธ์ระยะยาวสามารถเติบโตได้โดยมีเซ็กส์เพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย ตราบใดที่ทั้งคู่ตกลงกับมัน บ่อยครั้งที่คู่หนึ่งหรืออีกฝ่ายหนึ่งมีแรงขับทางเพศที่ลดลงมากหรือมีความถี่ของเพศสัมพันธ์ลดลงมากในระยะยาว เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น มันจะสร้างแรงกดดันอย่างมากต่อกันและกัน และนำไปสู่ภาวะที่ไม่มีความสุขซึ่งฝ่ายหนึ่งไล่ตามอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา ซึ่งความเหลื่อมล้ำดังกล่าวควรได้รับการบำบัด